Monday, February 1, 2016

(992) Μιλώντας για καθαριότητα


Όπως όλα τα πράγματα σε μια κοινωνία, καλά ή κακά, το θέμα της καθαριότητας είναι κάτι που διδάσκεται από μικρή ηλικία. Και αποδίδει, προσφέροντας παράλληλα και ένα πολύ χαριτωμένο θέαμα. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

4 comments:

Anonymous said...

η πτωση και η παρακμη μιας πρωτευουσας οπως θα αξιζε και αξιζει σε εναν τελειωμενο και παρακμιακο λαο:

μάι φερστ τάιμ ιν Άθενς

http://makpress.blogspot.gr/2016/08/blog-post_66.html

σε αντιδιαστολη με το τοκυο(οποιος γνωριζει γερμανικα ας διαβασει το παρακατω αρθρο):

http://www.zeit.de/2016/29/tokio-stadtplanung-sicherheit-sauberkeit-infrastruktur-konformitaet

συνοπτικα:θεωρειται ισως η πιο καθαρη πολη του κοσμου,ακομη και η σιγκαπουρη την εχει ως προτυπο,ερχονται απο ολη την ασια προκειμενου να εκπαιδευτουν,απιστευτες υποδομες,πολυ χαμηλη εγκληματικοτητα κλπ...αιτιολογουν το μοντελο επιτυχιας τους στην υψηλη κοινωνικη ομοιογενεια που παρουσιαζει η χωρα

Γρηγόρης A. Μηλιαρέσης said...

Η ομοιογένεια (περισσότερο εθνική παρά κοινωνική) είναι μια ερμηνεία που αρέσει στους Ιάπωνες όμως όπως είθισται να λέγεται "it's complicated" . Το σίγουρο είναι πάντως ότι, όπως επισημαίνει και το κείμενο που παραθέτετε, το μοντέλο του Τόκιο μάλλον δε θα μπορούσε να λειτουργήσει σε άλλες χώρες. Ίσως σε κάποιες ασιατικές χώρες όμως ακόμα και εκεί οι διαφορές είναι μεγάλες: φερ΄ειπείν καθημερινά βλέπω εκατοντάδες Κινέζους (η περιοχή που ζω είναι πολύ τουριστική και είναι ένας από τους βασικούς προορισμούς των επισκεπτών) και κρίνοντας από τη συμπεριφορά τους αμφιβάλω αν επηρεάζονται καθόλου -και πολύ περισσότερο αν η επιρροή αυτή μπορεί να μεταφερθεί στη χώρα τους (δεν έχω πάει στην Κίνα αλλά από ό,τι μου λένε άνθρωποι που έχουν πάει και αυτά που διαβάζω, η Σαγκάη ή το Πεκίνο διαφέρουν πολύ από το Τόκιο). Η σύγκριση με την Αθήνα είναι επίσης αδύνατη καθώς οι διαφορές είναι τεράστιες -προσωπική μου αίσθηση είναι ότι είναι τόσο μεγάλες που καταλήγουν να συγκρίνουν ανόμοια πράγματα...

Anonymous said...

ναι το κειμενο-αρθρο που παρεθεσα αναφερεται οτι μονο το 2% του πληθυσμου ειναι αλλοδαποι

η αθηνα πλεον ουτε με οικο ανοχης δεν μπορει να συγκριθει,και δεν μιλαω μονο στον τομεα της καθαριοτητας,γενικοτερα ολη χωρα οδευει προς πληρη διαλυση

μακαρι στην ελλαδα κυβερνωντες,φορεις κλπ...να αναζητουσαν μια πραγματικη συνεργασια με την ιαπωνια σε διαφορους τομεις

αν ημουν 20 χρονια νεοτερος θα εκανα τα παντα να ζησω και να εργαστω στην ιαπωνια,μια χωρα που παρολου δεν εχω καμια σχεση μαζι της την λατρεψα και αγαπησα οσο καμια αλλη

Γρηγόρης A. Μηλιαρέσης said...

Φιλολογικά μιλώντας, θα ήταν πιο ρεαλιστικό για την ελληνική κοινωνία να αναζητήσει επιρροές σε κοινωνίες που βρίσκονται πιο κοντά της γεωγραφικά και πολιτισμικά καθώς το χάσμα με τους πολιτισμούς της Άπω Ανατολής είναι πολύ μεγάλο για να γεφυρωθεί. Για τη ζωή στην Ιαπωνία, μπορεί να γίνει όμως είναι πολύ δύσκολο γι αυτό και λίγοι το δοκιμάζουν και ακόμα λιγότεροι το καταφέρνουν. Και για να μην παρεξηγηθώ, δε συγκαταλέγω τον εαυτό μου στους τελευταίους: αν έπρεπε να μιλήσω για τη δική μου εμπειρία θα έλεγα "so far so good" αλλά με σωρεία παραχωρήσεων -κατά πάσα πιθανότητα σε μια δυτικοευρωπαϊκή χώρα ή στις ΗΠΑ οι παραχωρήσεις θα ήταν λιγότερες και το αποτέλεσμα πολύ καλύτερο. Απλώς μου αρέσει η Ιαπωνία και έτσι κι αλλιώς οι παραχωρήσεις που έκανα και στην Ελλάδα επί 30+ χρόνια δεν ήταν λίγες...