...μια περιοχή μεταξύ Νιχονμπάσι και Γκίνζα, ένα εμπορικό κέντρο που λέγεται "Tokyo Square Garden". Σαν εμπορικό κέντρο δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο αλλά το εξωτερικό του έχει -ειδικά για την περιοχή. Όπως έχω πει και άλλοτε, οι Ιάπωνες κάνουν ό,τι μπορούν για να προσθέσουν λίγη πρασινάδα με κάθε ευκαιρία.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
2 comments:
παντα αναρωτιομουν ποσα εμπορικα κεντρα αντεχει το τοκιο...καταλαβαινω οτι προκειται για μια πολη των 10 εκ. και ανω κατοικων(με την στενη εννοια) αλλα και παλι ποσα τετοια μπορουν να συντηρηθουν;
σχεδον καθε τοσο ακουμε για ενα ενα νεο εμπορικο κεντρο που ανοιγει
Όπως όλα τα πράγματα είναι κι αυτό σύνθετο. Θέλω να πω, ναι, ακούμε συχνά για καινούρια εμπορικά κέντρα όμως αυτό που δεν ακούμε είναι για τα παλιά που κλείνουν, είτε εντελώς, είτε σταδιακά με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον λειτουργικά -αυτό είναι ένα στοιχείο. Ένα άλλο στοιχείο είναι ότι αυτό που λέγεται "εμπορικό κέντρο" στο πολύ αστικό και επαγγελματικό Τόκιο είναι πολύ διαφορετικό από τα εμπορικά κέντρα τύπου Mall στην Αθήνα (ή και στο λιγότερο αστικό/επαγγελματικό Τόκιο και στην υπόλοιπη Ιαπωνία). Τα εμπορικά κέντρα αυτά, στις πολύ αστικές/επαγγελματικές περιοχές συνήθως είναι εμπορικά κέντρα μόνο για δύο-τρεις ορόφους με τους υπόλοιπους να είναι γραφεία, κλινικές, αίθουσες συνεδρίων/μαθημάτων κ.α. και επίσης, συχνά έχουν λίγα καταστήματα αλλά με πολλά τετραγωνικά το καθένα. Επίσης, και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά στο Τόκιο, τα νέα εμπορικά κέντρα συνήθως συνοδεύουν κάποια ευρύτερη ανανέωση στη συγκεκριμένη περιοχή, ανανέωση που μπορεί να είναι από το γκρέμισμα ενός ουρανοξύστη και το ξανά-χτίσιμό του ως την εκ βάθρων αναδιάρθρωση ενός μεγάλου σταθμού τρένου, όπως αυτό που συμβαίνει στη Σιμπούγια τα τελευταία δέκα χρόνια ή ως την αλλαγή προφίλ μιας γειτονιάς δέκα τετραγώνων --αυτό συνήθως σημαίνει κατεδάφιση παλιών μονοκατοικιών και ανέγερση μεγάλων κτιρίων.
Είναι όλα αυτά αναγκαία; Η καπιταλιστική πραγματικότητα δείχνει πόσο είναι ή δεν είναι: υπάρχουν εμπορικά κέντρα που λειτουργούν επί δεκαετίες και άλλα που παρακμάζουν σε μια πενταετία και αυτό μπορεί να συμβεί λόγω θέσης του κέντρου στην περιοχή, θέση της περιοχής γενικότερα, διαφόρων τάσεων σχετικά με τα αγαθά που πωλούνται στα μαγαζιά, γενικότερης κατάστασης της οικονομίας ή απλώς της αγάπης που τρέφουν οι Ιάπωνες για τα καινούρια πράγματα· αυτό παρεμπιπτόντως είναι ένας παράγοντας που συχνά αγνοείται και δεν θα έπρεπε καθώς είναι από τους πολύ χρήσιμους για να κατανοήσει κανείς την ιαπωνική κοινωνία).
Γενικά πάντως, θα έλεγα ότι το αστικό/επαγγελματικό Τόκιο -και αναφέρομαι εδώ κυρίως στους 23 δήμους- δεν έχει τόσα πολλά εμπορικά κέντρα για τα 13 εκατομμύριά του. Ακόμα, σε μεγάλο βαθμό τα ψώνια γίνονται σε μικρά καταστήματα (όπως και στην Ελλάδα, έτσι και στην Ιαπωνία, το μεγαλύτερο ποσοστό των επιχειρήσεων είναι μικρές και μεσαίες, άσχετα οι κολοσσοί τύπου Mitsubishi, Nissan ή Sony δίνουν άλλη αίσθηση) και τα καλά/ακριβά ψώνια, στα πολυκαταστήματα.
Post a Comment