...και θεώρησα ότι η πρώτη φορά που θα πήγαινα σινεμά στην Ιαπωνία δε θα μπορούσε να είναι άλλη από την πρώτη εβδομάδα του τελευταίου "Γκοτζίλα" ή, στα ιαπωνικά "Σιν Γκότζιρα " (シン・ゴジラ). Πήγαμε λοιπόν στο Νιχονμπάσι, σε ένα μούλτιπλεξ της Toho, της εταιρείας που έχει γυρίσει την ταινία (στην πραγματικότητα αυτή έχει δημιουργήσει τον "Γκοτζίλα") και που διαθέτει πολλά απο τα σχετικά συγκροτήματα...
...βγάλαμε τα εισιτήριά μας στα μηχανήματα (βεβαίως)...
...αντισταθήκαμε στον πειρασμό να πάρουμε ένα, δικαιολογημένα, "μέγκα-ποπκόρν"...
...το οποίο ήταν πραγματικά "μέγκα"...
...χαζέψαμε στον πάγκο με τα official merchandise (εδώ, βιβλία και παζλ)...
...εδώ πλαστικά ντοσιέ για χαρτιά (πολύ δημοφιλή στην Ιαπωνία -υπάρχουν με οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς) με έναν συνδυασμό Γκοτζίλα και ούκιγιο-ε...
...μαγνητάκια, επίσης με τον ίδιο συνδυασμό...
...μπρελόκ, φωτογραφίες, κονκάρδες κ.λπ...
...και βεβαίως ζαχαρωτά (γιατί;!) ...
...και προχωρήσαμε προς την αίθουσά μας.
Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στον δίσκο για τα τρόφιμα και τα ποτά ο οποίος κουμπώνει στη θέση ώστε να μετακινείται και να μην εμποδίζει τον θεατή.
Και μετά άρχισε η ταινία η οποία ήταν, όπως εύκολα φαντάζεται κανείς, εντυπωσιακή.
Oh, no, there goes Tokyo! Go go Godzilla! (Μη μου πείτε ότι δεν το περιμένατε: είναι δυνατόν να είσαι στο Τόκιο, να βλέπεις σε μια γιγαντοοθόνη τον Γκοτζίλα να καταστρέφει το Τόκιο και να μη σκεφτείς αυτό το κομμάτι;)
Και ναι, δεν άντεξα αυτόν τον πειρασμό: ένα μαγνητάκι με τον Γκοτζίλα σε ούκιγιο-ε και δύο κονκάρδες. Τις οποίες πιθανότατα δεν πρόκειται να φορέσω ποτέ αλλά δεν έχει σημασία.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
0 comments:
Post a Comment