(2373) "Let's Pilates"

At a "Zen Place" -dedicated to all those who want to come to Japan and get involved with "real Zen". 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2373) "Let's Pilates"

Σε ένα "Zen Place" -αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους εκείνους που θέλουν να έρθουν στην Ιαπωνία για να ασχοληθούν με το "πραγματικό Ζεν".

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2372) Unique opportunity

Or in Japanese "ichi-go ichi-e" (一期一会), one of the saying that have been associated with sado  (茶道), what some still insist also calling "tea ceremony". What it means is that is moment is unrepeatable and should be appreciated as such and can be often seen in vertical calligraphies like this in places where sado is performed. Here it isn't of course a real calligraphy but a photograph and the unique opportunity is to eat eel aka "unagi"  (鰻/うなぎ). Brought to you by the Japan Unagi Association. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2372) Μοναδική ευκαιρία

Ή στα ιαπωνικά "ίτσι-γκο ίτσι-ε" (一期一会), ένα από τα ρητά που έχουν συνδεθεί με το σάντο (茶道) αυτό που ορισμένοι επιμένουν να αποκαλούν και "τελετή του τσαγίου". Αυτό που σημαίνει είναι ότι κάθε στιγμή είναι και μοναδική και πρέπει να εκτιμάται σαν τέτοια και μπορεί να το δει κανείς συχνά σε κάθετες καλλιγραφίες όπως αυτή σε χώρους που γίνεται σάντο. Εδώ βεβαίως δεν πρόκειται για κανονική καλλιγραφία αλλά για φωτογραφία και η μοναδική ευκαιρία είναι για να φάει κανείς χέλι, γνωστό και ως "ουνάγκι" (鰻/うなぎ). Μια προσφορά της Ένωσης Ουνάγκι Ιαπωνίας. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2371) Kimetsu no Yaiba: the socks

Since this is the first wave of deification of a new manga/anime I'm living in Japan, I decided to document it from time to time. I'm talking about Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba (鬼滅の刃) -here, socks with the main characters. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2371) Κιμέτσου νο Γιάιμπα: οι κάλτσες

Μια και αυτό είναι το πρώτο κύμα θεοποίησης ενός καινούριου μάνγκα/άνιμε που ζω στην Ιαπωνία, αποφάσισα να το καταγράφω πού και πού. Ο λόγος για το Κιμέτσου νο Γιάιμπα (鬼滅の刃) ή "Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba" στα αγγλικά. Εδώ, κάλτσες με τους πρωταγωνιστές.  

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2370) They are called "Sukajan"...

...(or in Japanese スカジャン) which means "jumper/jacket from Yokosuka"; Yokosuka is a city in Kanagawa which still has a big American army base and these jackets were fashionable among American soldiers during the occupation (1945-1952). Back then, they would make them using the silk from parachute canopies, give to the Japanese who would embroider them with various designs resembling traditional Japanese tattoos and then took them back to the US ass souvenirs (even today they are often called "souvenir jackets"). Since then they have been going in and out of fashion, in Japan and abroad and you can get them in many places, not just Yokosuka. In Tokyo, one such spot and perhaps the most well-known, is the Ameyoko market in Ueno. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2370) Τα λένε "Σούκατζαν"...

...(στα ιαπωνικά スカジャン) που σημαίνει "τζάμπερ/μπουφάν από τη Γιοκοσούκα" -η Γιοκοσούκα είναι μια πόλη στην Καναγκάκουα που έχει ακόμα και σήμερα μια μεγάλη αμερικανική στρατιωτική βάση και τα μπουφάν αυτά τα έκαναν μόδα οι αμερικανοί στρατιώτες την εποχή της κατοχής (1945-1952). Τότε τα έφτιαχναν από το μετάξι των αλεξιπτώτων, τα έδιναν στους Ιάπωνες και τους κένταγαν επάνω διάφορα σχέδια που θύμιζαν παραδοσιακά ιαπωνικά τατουάζ και στη συνέχεια τα έπαιρναν μαζί τους στην Αμερική σαν σουβενίρ (ακόμα και σήμερα τα λένε και "σουβενίρ τζάκετ"). Έκτοτε έχουν γίνει μόδα κάμποσες φορές και στην Ιαπωνία και στο εξωτερικό και τα βρίσκεις σε πολλά σημεία, όχι μόνο στη Γιοκοσούκα. Στο Τόκιο ένα από τα σημεία αυτά, ίσως το πιο γνωστό, είναι η αγορά Αμεγιόκο στο Ουένο. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2369) Tokudaiji temple, worshipping Marishiten...

...a Buddhist "deity" (there are not exactly "deities" in Buddhism but let's not make this discussion too complicated) is one of my favorites in Tokyo and not just because of Marishi's relationship with the martial arts. But this was the first time I happened to be in this spot in Ueno at this time and caught it like this. Which I liked a lot!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2369) Ο ναός Τοκουντάιτζι, αφιερωμένος στη Μαρισιτέν...

...μια βουδιστική "θεότητα" (στον βουδισμό δεν υπάρχουν ακριβώς "θεότητες" όμως ας μην κάνουμε τη συζήτηση πολύ περίπλοκη) είναι από τους αγαπημένους μου στο Τόκιο και όχι μόνο λόγω της σχέσης της Μαρίσι με τις πολεμικές τέχνες. Όμως αυτή ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα σε αυτό το σημείο του Ουένο αυτή την ώρα και τον πέτυχα σε αυτή τη φάση. Η οποία μου άρεσε πάρα πολύ!

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2368) There are many types of café

Like this one where mannequins in kimono can have a footbath while drinking coffee. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2368) Υπάρχουν πολλών ειδών καφέ

Όπως αυτό που κούκλες βιτρίνας με κιμονό μπορούν να κάνουν ποδόλουτρο ενώ πίνουν καφέ. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2367) Still life...

...with pots, scales and kettle. As I was saying the other day, I like these small alleys behind small restaurants. Still in Ueno. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2367) Νεκρή φύση...

...με κατσαρόλες, ζυγαριά και τσαγέρα. Όπως έλεγα και τις προάλλες, αυτά τα μικρά στενάκια πίσω από τα μικρά εστιατόρια μου αρέσουν πολύ. Ακόμα στο Ουένο. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2366) Signs of the times

"Like Grill". With a thumb up logo.  At Ueno.  

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2366) Ταμπέλες των καιρών

"Ψησταριά το Λάικ". Με σήμα τον αντίχειρα. Στο Ουένο.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2365) Everyone has their own pet manias

One of mine is the back alleys behind the izakaya, ramen-ya and generally hole-in-the-wall restaurants, like here, in Ueno. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2365) Όλοι έχουν τις μικρό-μανίες τους

Μια από τις δικές μου είναι τα στενάκια πίσω από τα ιζακάγια, τα ράμεν-για και γενικώς τα εστιατόρια-τρύπες, όπως εδώ, στο Ουένο.  

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2364) Vintage Ueno

Old beverage ad posters in the exterior of an izakaya -this is more appropriate for a self-respecting Ueno!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2364) Βίντατζ Ουένο

Αφίσες με παλιές διαφημίσεις ποτών στην πρόσοψη ενός ιζακάγια -αυτό ταιριάζει περισσότερο με την ατμόσφαιρα ενός Ουένο που σέβεται τον εαυτό του! 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2363) Surfing Ueno

It's not the first time I see a surf shop in an unlikely place in Japan -or even in Tokyo. But this one, in Ueno, seems to me particularly weird. Perhaps because it's rather close to the Shinobazu pond and with in my mind I get this image of someone surfing in there among the lotuses and the ducks.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2363) Surfing Ueno

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω σερφομάγαζο σε άσχετη περιοχή στην Ιαπωνία -ή ακόμα και στο Τόκιο. Αλλά ειδικά αυτό, στο Ουένο μου φαίνεται ιδιαίτερα αλλοπρόσαλλο. Ίσως επειδή αρκετά κοντά βρίσκεται η λίμνη Σινομπάζου και μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα κάποιου που κάνει σερφ εκεί, ανάμεσα στα νούφαρα και τις πάπιες. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2362) Around Ueno, 8: At Ueno

Whose station is perhaps the most famous station in Japan (for the Japanese) and the one connecting Tokyo to the northern part of the country (as well as some southern parts). 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2362) Πέριξ του Ουένο, 8: Στο Ουένο

Ο σταθμός του οποίου είναι ίσως ο πιο διάσημος σταθμός της Ιαπωνίας (για τους Ιάπωνες) και αυτός που συνδέει το Τόκιο με όλο το βόρειο κομμάτι ης χώρας (και με μερικά νότια). 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2361) Around Ueno, 7: It is not usually mentioned in tourist guides...

...but Ueno is one of the places with the most restaurants per square foot I've seen in Tokyo -you must have figured out by now that restaurants of this style are among my favorites. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2361) Πέριξ του Ουένο, 7: Δεν το λένε συνήθως οι τουριστικοί οδηγοί...

...όμως το Ουένο είναι από τα μέρη με τα περισσότερα εστιατόρια ανά τετραγωνικό μέτρο που έχω δει στο Τόκιο· μάλλον θα έχετε καταλάβει ως τώρα ότι τα εστιατόρια αυτο στιλ είναι από τα αγαπημένα μου. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2360) Around Ueno, 6: Practical solutions...

...here, about how to dry the children's shoes. Still in Moto-Asakusa, between Ueno and Asakusa. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2360) Πέριξ του Ουένο, 6: Πρακτικές λύσεις...

...εδώ για το πώς να στεγνώσεις τα παπούτσια των παιδιών. Ακόμα στην Μότο-Ασακούσα, μεταξύ Ουένο και Ασακούσα.  

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2359) Around Ueno, 5: Where you have priests...

...you also have vestment shops. Here is Nakano-san with his outstanding front and for whose products I can guarantee personally!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2359) Πέριξ του Ουένο, 5: Όπου υπάρχουν παπάδες...

...υπάρχουν και ιεροράπτες. Εδώ ο Νακάνο-σαν, με την εξαιρετική του πρόσοψη και για τα προϊόντα του οποίου μπορώ να εγγυηθώ και προσωπικά!

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2358) Around Ueno, 4: Hidden temples

Going from Ueno to Asakusa you come across dozens of Buddhist temples and Shinto shrines, small and big on streets small and big and often in backyards. Like here, in the area called Moto-Asakusa (元浅草).

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2358) Πέριξ του Ουένο, 4: Κρυμμένοι ναοί

Στη διαδρομή από το Ουένο ως την Ασακούσα, υπάρχουν δεκάδες ναοί, βουδιστικοί και σιντοϊστικοί, μικροί και μεγάλοι σε δρόμους μικρούς και μεγάλους και ενίοτε και μέσα σε αυλές. Όπως εδώ, κάπου στην περιοχή που λέγεται Μότο-Ασακούσα (元浅草). 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2357) Around Ueno, 3: Long houses

Literally: this is what the name "nagaya" (長屋) and they started in the Edo period to house as many individuals as possible (they weren't very comfortable for families but then again Edo was not exactly a city to raise a family in) and in essence where one house separated in compartments/apartments with a common well and outhouse. This one isn't of course from that time (nothing in Tokyo lasts that long) but it's most probably from before the war. Tokyo's eastern wards are among the few urban places in Japan where you can nagaya like these being still inhabited. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2357) Πέριξ του Ουένο, 3: Μακριά σπίτια

Κυριολεκτικά: αυτό σημαίνει η ονομασία "ναγκάγια" (長屋) και ξεκίνησαν την περίοδο Έντο για να μπορούν να στεγάζουν όσο το δυνατόν περισσότερα  άτομα (δεν ήταν ιδιαίτερα βολικά  για οικογένειες αλλά και το Έντο δεν ήταν ακριβώς πόλη για να μεγαλώσεις οικογένεια) -στην ουσία ήταν ένα σπίτι χωρισμένο σε διαμερίσματα με κοινό πηγάδι και εξωτερική τουαλέτα. Αυτό βεβαίως δεν είναι από τότε -τίποτα στο Τόκιο δεν κρατάει τόσο πολύ- αλλά κατά πάσα πιθανότητα υπάρχει  από πριν τον πόλεμο. Οι ανατολικοί δήμοι του Τόκιο είναι από τα λίγα αστικά μέρη της Ιαπωνίας που μπορείς να βρεις ακόμα τέτοια ναγκάγια που να είναι κατοικίσιμα.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2356) Around Ueno, 2: Hanging out -the futon way

One of the most characteristic images of shitamachi (下町), the Tokyo of townspeople -in the sense of those who were not samurai and who came to be Japan's broader middle class- and one that remains among my favorites: futon hanged out to air and fluff up. Aka "futon-hoshi" (布団干し). 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2356) Πέριξ του Ουένο, 2: Και τα φουτόν στα κάγκελα

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες του σιταμάτσι (下町) του Τόκιο των αστών -με την έννοια αυτών που δεν ήταν σαμουράι και που στη συνέχεια έγιναν η ευρύτερη μεσαία τάξη της Ιαπωνίας- και που παραμένει μια από τις αγαπημένες μου: φουτόν απλωμένα στον ήλιο για να αεριστούν και να αφρατέψουν ή αλλιώς, "φουτόν-χόσι" (布団干し).

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2355) Around Ueno, 1: Too much

Of course I too believe that you must support your neighborhood shrine, especially when it's important like here with Shitaya Jinja (下谷神社). But some people take it too far. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2355) Πέριξ του Ουένο, 1: Υπερβολές

 Βεβαίως συμφωνώ ότι πρέπει να υποστηρίξει κανείς τον ναό της γειτονιάς του, ειδικά όταν είναι σημαντικός όπως εδώ το Σιτάγια Τζίντζα (下谷神社). Αλλά μερικοί το παρακάνουν... 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2354) Until I research it a little more...

...and write something more detailed, here is a picture from a shop with products from Okayama (岡山) Prefecture and more specifically from  the Kojima (児島) area of the city called Kurashiki (倉敷), also known as "capital of jeans/denim in Japan". The jeans I posted the previous days from the shops in Ueno are from this area and even though some might find this strange, they are considered to be among the best in the world. Did someone say "Japanese whisky"?

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

 

(2354) Μέχρι να το ψάξω περισσότερο...

...και να γράψω κάτι πιο αναλυτικό, να μια φωτογραφία από ένα κατάστημα με προϊόντα του νομού Οκαγιάμα (岡山) και συγκεκριμένα της περιοχής Κοτζίμα (児島) της πόλης Κουρασίκι (倉敷), γνωστής και ως "πρωτεύουσα των τζιν/ντένιμ της Ιαπωνίας". Τα τζιν που έβαλα τις προηγούμενες ημέρες, από τα μαγαζιά του Ουένο είναι από την περιοχή αυτή και, παρότι σε κάποιους αυτό μπορεί να ακουστεί παράξενο, θεωρούνται από τα καλύτερα στον κόσμο. Είπε κανείς τίποτα για τα ιαπωνικά ουΐσκι;

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(2353) They are not for samurai...

...like the ones we talked about the other day but they are equally Japanese: Momotaro (桃太郎) jeans where Momotaro, the little boy born from a peach (momo/桃) is perhaps the most famous Japanese fairy tale. And one of the most famous children's songs. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(2353) Δεν είναι για σαμουράι...

...όπως αυτά για τα οποία λέγαμε τις προάλλες όμως είναι εξίσου ιαπωνικά: τζιν Μομοτάρο (桃太郎) όπου ο Μομοτάρο, το αγοράκι που γεννήθηκε μέσα σ' ένα ροδάκινο (μόμο/桃) είναι ίσως το πιο γνωστό ιαπωνικό παραμύθι. Και ένα από τα πιο γνωστά παιδικά τραγουδάκια. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).