My personal totem, among the symbols of not only New Years' but also of Japan's folk culture in general, Daruma (達磨), founder of Zen Buddhism and personification of perseverance and endurance against life's difficulties. This year of course wearing a mask with the inscription "ekibyo taisan" (疫病退散) which could be translated as "dispersion of the epidemic".
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Το προσωπικό μου τοτέμ όχι μόνο μεταξύ των συμβόλων της Πρωτοχρονιάς αλλά και των συμβόλων της ιαπωνικής λαϊκής παράδοσης γενικότερα, ο Νταρούμα (達磨), ιδρυτής του βουδισμού Ζεν και προσωποποίηση της επιμονής και της αντοχής απέναντι στιις αντιξοότητες της ζωής. Φέτος, βεβαίως με μάσκα η οποία γράφει "έκιμπιο τάισαν" (疫病退散) που θα μπορούσε να αποδοθεί "αποβολή της επιδημίας".
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Perhaps the most characteristic item of New Year's are kagami mochi (鏡餅) two round pieces of a chewy material made of rice and called "mochi" ( 餅ή もち) and can be used as the base for various sweets or dishes; "kagami" means "mirror" and allegedly refers to their similarity to the old round mirrors made of polished metal. The two mochi of this set are usually decorated with a tangerine on top and they are opened on January 11 (the opening/breaking is called "kagami-biraki"/鏡開き) and eaten grilled -there are available in many sizes but these are the smaller, cheaper and most common.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Ίσως το πιο χαρακτηριστικό αντικείμενο της Πρωτοχρονιάς είναι τα καγάμι-μότσι (鏡餅) δύο στρογγυλά κομμάτια από ένα μαστιχωτό υλικό που φτιάχνεται από ρύζι και που λέγεται "μότσι" ( 餅ή もち) και που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν πρώτη ύλη για διάφορα γλυκά ή φαγητά· το "καγάμι" σημαίνει "καθρέφτης" και αναφέρεται στην υποτιθέμενη ομοιότητά τους με τους παλιούς στρογγυλούς καθρέφτες που φτιάχνονταν από γυαλισμένο μέταλλο. Τα δύο μότσι του συγκεκριμένου σετ συνήθως διακοσμούνται με ένα μανταρίνι στην κορυφή ανοίγονται στις 11 Ιανουαρίου (το άνοιγμα/σπάσιμο λέγεται "καγάμι-μπιράκι/鏡開き) και τρώγονται ψητά στη σχάρα -υπάρχουν σε πάρα πολλά μεγέθη αλλά αυτά εδώ είναι τα πιο μικρά, φτηνά και συνηθισμένα.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Of Chinese origin, Shishi-mai (獅子舞) or Lion Dance is one of the most characteristic street performances of the season around New Year's. Like all things at this it's considered auspicious; in the end of the dance, the lion goes to the audience and "bites" people's heads for a more personal touch of good fortune.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Κινεζικής προέλευσης, το Σίσι-μάι (獅子舞) ή Χορός του Λιονταριού είναι από τις πιο χαρακτηριστικές παραστάσεις δρόμου της περιόδου γύρω από την Πρωτοχρονιά. Όπως όλα τα πράγματα της εποχής αυτής, γίνεται για να φέρει καλή τύχη και μάλιστα στο τέλος του χορού, το λιοντάρι πηγαίνει κοντά στους θεατές και τους "δαγκώνει" το κεφάλι για μια πιο προσωπική δόση καλής τύχης.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Literally: O-souji (大掃除) where you clean everything. And yes, for some "everything" includes the buildings' exterior.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Κυριολεκτικά: Ο-σότζι (大掃除) όπου καθαρίζεις τα πάντα. Και ναι, για ορισμένους τα "πάντα" περιλαμβάνουν ακόμα και το εξωτερικό των κτιρίων.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Since Tokyo has no center, everyone chooses the part they consider more representative for Christmas -for me it is the Mitsukoshi department store in Ginza.
And in Nihonbashi.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Μια το Τόκιο δεν έχει κέντρο, καθένας διαλέγει το κομμάτι που θεωρεί πιο αντιπροσωπευτικό για τα Χριστούγεννα -για μένα είναι το πολυκατάστημα Μιτσουκόσι στην Γκίνζα.
Και στο Νιχονμπάσι.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The drop box outside Asakusa's main post office; it is red anyway so they only needed to add a few stickers but I thought it was a very clever idea.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Το γραμματοκιβώτιο έξω από το κεντρικό ταχυδρομείο της Ασακούσα -είναι ούτως ή άλλως κόκκινο οπότε δεν είχαν παρά να προσθέσουν μερικά αυτοκόλλητα όμως η ιδέα μου φάνηκε πάρα πολύ έξυπνη.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
That's exactly how it's called in Japanese too: "Buriku Sukuea" (ブリックスクエア), also in Marunouchi and with a holiday decoration unlike the customary for this season.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Και στα ιαπωνικά λεγεται έτσι ακριβώς: "Μπουρίκου Σουκουέα" (ブリックスクエア), επίσης στο Μαρουνοούτσι και με μια εορταστική διακόσμηση λίγο ασυνήθιστη σε σχέση με τις καθιερωμένες για τη σεζόν.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The old locomotive has been there since 1972 -it was put there to celebrate the station's 100 years (Shinbashi was one of the stops of the original Tokyo-Yokohama line which started in 1872). The lights are because of the holiday season.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Η παλιά ατμομηχανή υπάρχει εκεί από το 1972 -τοποθετήθηκε για να γιορτάσει τα 100 χρόνια του σταθμού (το Σίμπασι ήταν ένας από τους σταθμούς της αρχικής γραμμής Τόκιο-Γιοκοχάμα που ξεκίνησε το 1872). Τα φώτα είναι λόγω των ημερών.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Or Maru Biru (丸ビル), near Tokyo station, always with one of the most impressive trees and always with some kind of light show going on.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Ή Μάρου-Μπίρου (丸ビル), κοντά στον σταθμό του Τόκιο, πάντα με ένα από τα πιο εντυπωσιακά δέντρα και πάντα με κάποιο είδος λάιτ-σόου.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...of "Nihon Shu" (日本酒) as "Japanese sake" (very common but basically wrong: it should had been "Japanese alcoholic beverage") makes this label even better. And even more Japanese.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...του "Νιχόν Σου" (日本酒) ως "ιαπωνικό σάκε" (πολύ συνηθισμένη αν και βασικά λαθος: κανονικά θα έπρεπε να είναι "ιαπωνικό οινοπνευματώδες ποτό") κάνει τη συγκεκριμένη ετικέτα ακόμα καλύτερη. Και ακόμα περισσότερο ιαπωνική.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Her name is Hitomi Korenaga (瞳是永), she is been practicing karate (for her self, not to be a champion) and she is the "karate ambassador" for the 2020 Olympics (which will happen in 2021, perhaps). Here in an advertisement of the "Mainichi Shimbun" (毎日新聞) newspaper, one of Japan's biggest newspapers.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Λέγεται Χιτόμι Κορενάγκα (瞳是永), κάνει καράτε δέκα χρόνια (για τον εαυτό της, όχι για πρωταθλητισμό) και είναι η "πρέσβειρα του καράτε" για τους Ολυμπιακούς του 2020 (που θα γίνουν το 2021, ίσως). Εδώ σε διαφήμιση της εφημερίδας "Μαϊνίτσι Σιμπούν" (毎日新聞) μιας από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Ιαπωνίας
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...to start all kinds of wise-assy comments about judo and Godzilla, "Sports Godzilla" (スポーツゴジラ) is a regular sports magazine that you can get for free in train stations and which happened on this issue to have a cover story about judo.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...να αρχίσει κανείς διάφορα εξυπνακίστικα σχόλια σχετικά με το τζούντο και τον Γκοτζίλα, το "Sports Godzilla" (スポーツゴジラ) είναι ένα κανονικό περιοδικό φρι-πρες για τα σπορ που μοιράζεται στους σταθμούς των τρένων. Και που σ' αυτό το τεύχος έτυχε να έχει για θέμα το τζούντο.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The rational obviously being that if this rice is good enough for Yasuhiro Yamashita (泰裕山下) golden medalist in Los Angeles Olympics, four times world champion, 8th dan in judo and president of the Japanese Olympic Committee, it is probably good enough for anyone.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Το σκεπτικό προφανώς είναι ότι αν το συγκεκρμένο ρύζι είναι αρκετά καλό για τον Γιασουχίρο Γιαμάσιτα (泰裕山下), χρυσό ολυμπιονίκη στο Λος Άντζελες, τέσσερις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή και 8ο νταν στο τζούντο και πρόεδρο της Ιαπωνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, μάλλον είναι αρκετά καλό και για οποιονδήποτε άλλον.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
With lantern and festive lobster -to be accurate "ise-ebi" (伊勢海老): they are considered symbols of longevity because their shell is curled like an old person's back.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Με φανάρι και εορταστικό αστακό -για την ακρίβεια "ίσε-έμπι" (伊勢海老): θεωρούνται σύμβολα μακροζωΐας γιατί το καβούκι τους είναι καμπουριασμένο όπως η πλάτη ενός ηλικιωμένου.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...or what is the age of the person doing it, it never ceases to amaze me.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...και άσχετα από την ηλικία αυτουνού που το κάνει, δεν παύει να με εντυπωσιάζει.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
This time in contact lenses solution. (We all remember "Kitty-chan" is the Japanese name for "Hello Kitty", right?)
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Αυτή τη φορά σε υγρό για φακούς επαφής. (Όλοι θυμόμαστε ότι "Κίτι-τσαν" λέγεται στα ιαπωνικά η "Hello Kitty", έτσι;)
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...and over the back entrance of one of the big fashion houses, the symbol of Luke the Evangelist. With no other information.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...και πάνω από την πίσω πόρτα ενός από τους μεγάλους οίκους μόδας, το σύμβολο του ευαγγελιστή Λουκά. Χωρίς καμία άλλη πληροφορία.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
In Japanese, "曙湯" or "dawn's hot bath", one of the Asakusa's sento (銭湯) public baths, founded in 1949; incidentally, "yu" which means "hot water" is a very common part of sento's names. The architecture is very characteristic for sento: it's called "miyazukuri" (宮造り) which means "Shinto shrine style" and although at first sight it looks very old and traditional, it started after the big Tokyo earthquake of 1923.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Στα ιαπωνικά "曙湯" ή "ζεστό μπάνιο τη αυγής", ένα από τα σέντο (銭湯), τα δημόσια λουτρά της Ασακούσα, από το 1949· παρεμπιπτόντως, το "γιού" που σημαίνει "ζεστό νερό" είναι πολύ συνηθισμένο κομμάτι των ονομασιών των σέντο. Η αρχιτεκτονική είναι πολύ χαρακτηριστική για σέντο: λέγεται "μιγιαζουκούρι" (宮造り) που σημαίνει "στιλ σιντοϊστικού ναού" και παρότι με την πρώτη ματιά δείχνει πολύ παλιό και παραδοσιακό, ξεκίνησε μετά τον μεγάλο σεισμό του Τόκιο του 1923.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...this one is among the best: in the flyer that the Tokyo Metropolitan Police Department has published to help tourists stay away from the (practically non-existent) dangers of the metropolis. And since I want to focus on the ninja, I won't even comment on the right column ("Avoiding Trouble").
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...αυτή εδώ είναι από τις καλύτερες: στο φυλλάδιο της Μητροπολιτικής Αστυνομίας του Τόκιο για τους τουρίστες και για το πώς να προστατευθούν από τους (πρακτικά ανύπαρκτους) κινδύνους της μητρόπολης. Και μια και θέλω να εστιάσω στους νίντζα, δεν σχολιάζω καν τη δεξιά στήλη ("Avoiding Trouble").
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...or Tamagawa (多摩川), separating Tokyo from Kanagawa Prefecture, here as seen from Futako Tamagawa (二子玉川) station. The river is 86 miles long, its source is source is located in Yamanashi Prefecture, southwest of Tokyo and its mouth is in Tokyo Bay, near Haneda airport.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...ή Τάμα Γκάουα (多摩川) που χωρίζει το Τόκιο από τον νομό Καναγκάουα, εδώ όπως φαίνεεται από τον σταθμό Φουτάκο Ταμαγκάουα (二子玉川). Ο ποταμός έχει μήκος 138 χιλιόμετρα, πηγάζει από τον νομό Γιαμανάσι, νοτιοδυτικά του Τόκιο και εκβάλλει στον κόλπο του Τόκιο, κοντά στο αεροδρόμιο Χανέντα.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...in Senzoku, north of Asakusa (yes, it's the shrine hosting the Tori no Ichi fair which we have mentioned many times before). One of the things I love in Tokyo is that you can come across such sights in almost every neighborhood -you just need to look up.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...στο Σενζόκου, βόρεια της Ασακούσα (ναι, είναι ο ναός που γίνεται το παζάρι Τόρι νο Ίτσι στο οποίο έχουμε αναφερθεί πολλές φορές). Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν πολύ στο Τόκιο είναι ότι μπορεί να πετύχεις τέτοιες εικόνες σχεδόν σε κάθε γειτονιά -το μόνο που χρειάζεται να κάνεις, είναι να κοιτάς προς τα επάνω.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
