Επειδή πολλοί ρωτάνε πώς είναι τα πράγματα στην Ιαπωνία με την επιδημία, αντιγράφω εδώ σχεδόν αυτούσιο το μέιλ που έστειλα στον αδερφό μου σήμερα, απαντώντας στην ίδια ερώτηση:
Η κατάσταση είναι πολύ πιο ήπια από ό,τι στην Ευρώπη. Παρότι λόγω σχέσεων με την Κίνα, η Ιαπωνία ήταν στην αρχή η τρίτη χώρα σε εξάπλωση (έγινε και η ιστορία με το κρουαζιερόπλοιο) πολύ γρήγορα έπεσε στη δέκατη. Αυτό έγινε αφενός επειδή εδώ ο κόσμος φοράει πολύ μάσκες έτσι κι αλλιώς (ειδικά αυτή την εποχή λόγω αλλεργιών) αλλά και επειδή τα σχολεία θα έκλειναν ούτως ή άλλως γιατί είναι το τέλος της σχολής χρονιάς (στην Ιαπωνία η σχολή χρονιά αρχίζει την 1η Απριλίου και τελειώνει στις αρχές Μαρτίου).
Αυτό που είναι πιο σημαντικό ωστόσο είναι ότι οι άνθρωποι εδώ υπακούν πολύ στους κανόνες οπότε όταν η κυβέρνηση είπε "Κάντε αυτό κι αυτό" το έκαναν αμέσως και έτσι η πορεία εξάπλωσης ανακόπηκε. Ακόμα έχουμε περίπου 50-60 νέα κρούσματα την ημέρα (η επίσημη καταμέτρηση όπως την ανακοινώνει κάθε μέρα το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ΝΗΚ είναι εδώ) όμως σε έναν πληθυσμό 127.000.000 η αύξηση αυτή δεν είναι σημαντική και παρότι η Ιαπωνία έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα γήρανσης πληθυσμού, ο συνολικός αριθμός κρουσμάτων χωρίς το κρουαζιερόπλοιο είναι κάτω από 800 και οι θάνατοι είναι μόνο 22.
Εκτός από τα σχολεία, τα δημόσια γυμναστήρια (εξ ου και δεν μπορώ πια να πάω για προπόνηση!), τις βιβλιοθήκες, τα μουσεία, και κάποιους άλλους τέτοιου τύπου χώρους μαζικής συνάθροισης, καφέ, εστιατόρια, υπηρεσίες, τράπεζες και καταστήματα λειτουργούν κανονικά και επίσης ο κόσμος χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς, κυρίως επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς -ειδικά στο Τόκιο πολύς κόσμος δεν έχει αυτοκίνητα και ακόμα και αυτοί που τα έχουν δεν τα χρησιμοποιούν ούτε για να πάνε στη δουλειά τους, ούτε για να πάνε για ψώνια ή για φαγητό έξω.
Συνεπώς δεν θα έλεγα ότι η ζωή μας έχει αλλάξει πάρα πολύ. Βεβαίως κάθε μέρα το θέμα είναι πρώτο στα ΜΜΕ (ο τίτλος είναι η ονομασία του ιού στα ιαπωνικά: 新型コロナウイルス) αλλά επειδή και η κάλυψη είναι ψύχραιμη, πανικός δεν υπάρχει και άρα, μπορούμε να ζούμε κατά 95% όπως ζούσαμε.
ΥΓ
Η φωτογραφία είναι από ένα φαρμακείο -η επιγραφή λέει "Μας έχουν τελειώσει οι μάσκες και το αντισηπτικό χεριών και δεν ξέρουμε πότε θα φέρουμε ξανά".