...a wall of chocolate wherever it is --here at the shopping center of a station whose name escapes me at the moment.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...a wall of chocolate wherever it is --here at the shopping center of a station whose name escapes me at the moment.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...σε έναν τοίχο από σοκολάτα, όπου και αν βρίσκεται --εδώ στο εμπορικό κέντρο κάποιου σταθμού που μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Sometimes, Tokyo stations are whole cities --with avenues and everything. These pictures, incidentally, are from two different stations.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Μερικές φορές οι σταθμοί του Τόκιο είναι ολόκληρες πόλεις --με λεωφόρους και απ' όλα. Οι φωτογραφίες, παρεμπιπτόντως είναι από δύο διαφορετικούς σταθμούς.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
And 0! I think that after this, I will stop looking into shoes for the foreseeable future.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Και 0! Νομίζω ότι μετά από αυτό, θα σταματήσω να ασχολούμαι με παπούτσια για το άμεσο μέλλον.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
If I'd seen it in a clubbing environment I might hadn't even noticed it (yeah, right) --in the train, in daytime and with very simple, everyday clothes, it was the first (and only) thing you could see.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Αν το είχα δει σε περιβάλλον κλάμπινγκ, μπορεί να μην το είχα προσέξει (ναι, καλά) --στο τρένο, μέρα και με πολύ απλά καθημερινά ρούχα ήταν το πρώτο πρώτο (και το μόνο) πράγμα που έβλεπες.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The split-toe concept, famous from tabi and zori worn with kimono, taken to the extreme --almost.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Το κόνσεπτ του χωριστού μεγάλου δαχτύλου, γνωστού από τα τάμπι και τα ζόρι που φοριούνται με τα κιμονό, τραβηγμένο στα άκρα --σχεδόν.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
I was saying, two years ago that my favorite baumkuchen (German round layered cake that has been very popular in Japan the last 100 years) is the one made by the Jiichiro (治一郎) from Shizuoka. And it's this one --notice the special case for the little fork that comes with every piece.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Έλεγα πριν από δύο χρόνια ότι το αγαπημένο μου μπάουμ-κούχεν (γερμανικό στρογγυλό κέικ σε στρώσεις που είναι πολύ δημοφιλές στην Ιαπωνία τα τελευταία 100 χρόνια) είναι αυτό που φτιάχνει η εταιρεία Τζιιτσίρο (治一郎) από τη Σιζουόκα. Και είναι αυτό --προσοχή στην ειδική θήκη για το πιρουνάκι που συνοδεύει κάθε κομμάτι.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
I mean, of course, the other half of the cow I came across the other day. And yes, like everyone in Japan, it's also wearing its mask --we are not animals for crying out loud!
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Αναφέρομαι βεβαίως στην άλλη μισή από την αγελάδα που είχα πετύχει προ ημερών. Και ναι, όπως όλοι στην Ιαπωνία, φοράει κι αυτή τη μάσκα της --δεν είμαστε ζώα, διάβολε!
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The shop and outlet in Akihabara of Tirol Choco, the company that although it exists since 1903 (with a different name), in 1979 it became a part of modern Japanese history with the Tirol or "Chiroru/チロル" in Japanese which not only are available in dozens of varieties but they cost just 20 yen/$0.18 each. Incidentally, the neighborhood wasn't chosen for touristic reasons: the company's HQ is right above the shop.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Το κατάστημα και πρατήριο στην Ακιχαμπάρα της Tirol Choco, της εταιρείας που από αν και υπάρχει από το 1903 (με διαφορετικό όνομα), από το 1979 έγινε κομμάτι της σύγχρονης ιαπωνικής ιστορίας με τα σοκολατάκια Tirol ή "Τσιρόρου/チロル" στα ιαπωνικά τα οποία όχι μόνο βγαίνουν σε δεκάδες ποικιλίες αλλά κοστίζον μόλις 20 γεν/0.14€ το ένα. Παρεμπιπτόντως, η γειτονιά δεν επιλέχθηκε για τουριστικούς λόγους: τα κεντρικά της εταιρείας βρίσκονται ακριβώς πάνω από το μαγαζί.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
But seriously now? There really are people who fly drones in the subway?
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Αλλά αλήθεια τώρα; Υπάρχει δηλαδή κόσμος που πετάει ντρον στο μετρό;
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...will get it immediately. Those of you who haven't, why?
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...θα καταλάβετε αμέσως. Όσοι δεν έχετε διαβάσει, γιατί;
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Or buddhas. And a Mexican relief --for the ubiquitous surrealistic touch. Behind some temple.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Ή βούδες. Και ένα μεξικάνικο ανάγλυφο --για την απαραίτητη νότα σουρεαλισμού. Πίσω από κάποιον ναό.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...look left, then right and then cross the street. On a pavement at Kuramae (蔵前), next to Asakusa.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...κοίτα αριστερά, κοίτα δεξιά και μετά διάσχισε τον δρόμο. Σε πεζοδρόμιο στο Κουραμαέ (蔵前), δίπλα στην Ασακούσα.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...typhoons were passing near Japan that week last September. Number 14 did actually traverse Japan and did some damage in Kyushu island.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...τυφώνες, περνούσαν κοντά από την Ιαπωνία τη συγκεκριμένη εβδομάδα του περασμένου Σεπτεμβρίου. Ο 14 τελικά διέσχισε την Ιαπωνία και έκανε κάποιες ζημιές στο νησί Κιούσου.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Ibaraki (茨城) is a prefecture north of Tokyo with enough sake breweries to justify a shop presenting them in Asakusa --it offers tasting of different labels, sale of bottles and accessories and in the evening it becomes a bar serving the particular sake. Very good idea and a very nice kimonoed lady running the place when we visited it.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Το Ιμπαράκι (茨城) είναι ένας νομός βόρεια του Τόκιο με αρκετές ποτοποιΐες σάκε ώστε να αξίζει να ανοίξει ένα μαγαζί στην Ασακούσα που να τις παρουσιάζει --το μαγαζί προσφέρει δοκιμασία διαφορετικών ετικετών, πώληση μπουκαλιων και αξεσουάρ και το βράδυ μετατρέπεται σε μπαρ που σερβίρει τα συγκεκριμένα σάκε. Πολύ καλή ιδέα και πολύ ευγενική η κυρία με το κιμονό που έτρεχε το μαγαζί όταν το επισκεφθήκαμε.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...in Ueno. He was made in 1631 and lasted until the Great Kanto Earthquake of 1923 --at that time he lost his head and a few years later, in 1941, his body was sacrificed on the altar of Japan's war effort as happened with other metallic statues. This pagoda in the Myanmar style, was built in 1967 to host his face, the only part that remains. Some time in the past, I had posted a picture of the face, I think, so here's one (that is, two) of the pagoda and the area around it in Ueno Park.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...στο Ουένο. Φτιάχτηκε το 1631 και άντεξε ως τον Μεγάλο Σεισμό του Κάντο, το 1923 --τότε έχασε το κεφάλι του και μερικά χρόνια αργότερα, το 1941, το σώμα του θυσιάστηκε στον βωμό της πολεμικής προσπάθειας της Ιαπωνίας όπως έγινε και με πολλά άλλα μεταλλικά αγάλματα. Η παγόδα αυτή, στο στιλ του Μιανμάρ, χτίστηκε το 1967 για να φιλοξενήσει το πρόσωπό του, το μόνο κομμάτι που έχει απομείνει. Κάποια στιγμή παλιότερα, είχα βάλει φωτογραφία του προσώπου, νομίζω, οπότε να και μια (δηλαδή δύο) της παγόδας και του γύρω χώρου στο πάρκο του Ουένο.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Among other things, Asakusa is also famous for the dish called "tendon" (天丼) which is a bowl of tempura on a bed of rice. Here, a special tendon, part of the promotional events for the manga/anime "Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba" (鬼滅の刃) from Aoi Marushin (葵丸進), my favorite tendon restaurant --it comes with coasters illustrated with heroes from the series.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Μεταξύ άλλων, η Ασακούσα είναι διάσημη και για το πιάτο που λέγεται "τέντον" (天丼) το οποίο είναι μια γαβάθα με τέμπουρα πάνω σε ρύζι. Εδώ ένα σπέσιαλ τέντον, μέρος των προωθητικών ενεργειών για το μάνγκα/άνιμε "Κιμέτσου νο Γιάιμπα" (鬼滅の刃) από το Αόι Μαρουσίν (葵丸進), το αγαπημένο μου εστιατόριο για τέντον --το πιάτο συνοδεύεται από σουβέρ με ήρωες της σειράς.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Some more spots in Asakusa where you can see the heroes of the manga/anime "Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba" (鬼滅の刃).
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Μερικά ακόμα σημεία της Ασακούσα στα οποία μπορεί κανείς να δει τους ήρωες του μάνγκα/άνιμε "Κιμέτσου νο Γιάιμπα" (鬼滅の刃).
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Until a while back, Asakusa hosted in various spots events related to the manga/anime "Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba" (鬼滅の刃) whose stars are some swordfighters who kill demons and which the last five years has taken Japan by storm (I have posted related stuff a couple of times before). Here, nobori (幟) style banners illustrated with heroes from the series in the arcade/shopping street Nishi-sando (西参道) in the Western side of Sensoji
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Μέχρι πριν από λίγο καιρό, η Ασακούσα φιλοξενούσε σε διάφορα σημεία της, εκδηλώσεις σχετικές με το μάνγκα/άνιμε "Κιμέτσου νο Γιάιμπα" (鬼滅の刃) στο οποίο πρωταγωνιστούν κάτι ξιφομάχοι που σκοτώνουν δαίμονες και το οποίο τα τελευταία πέντε χρόνια έχει σαρώσει την Ιαπωνία (έχω ποστάρει σχετικά και παλιότερα, κάνα-δυο φορές). Εδώ, πανώ του στιλ νομπόρι (幟) εικονογραφημένα με ήρωες της σειράς στη στοά/εμπορικό δρόμο Νίσι-σάντο (西参道) στη δυτική πλευρά του Σενσότζι.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The contents are instant yaki-soba, ideal as an easy after hours dish among students studying like crazy the last days before their exams. Daruma at the left is the standard symbol for effort to the bitter end and the ribbon on his head confirms it with the message "Gokaku" (合格) which means "success in examinations". Over his head it says "Ganbare jukensei" (がんばれ受験生) which means "do your best, examinees" and on his body it says "gokaku mashigura" (ごうかくまっしぐら); the same "gokaku" as before but with "mashigura" which means "full speed ahead" although here there's another trick since the two first syllables ("go" and "ma"), written in yellow, if read together mean "sesame" because this recipe also contains sesame. And over, cherry blossoms because the phrase "sakura saku" (桜咲く) i.e. "the cherries are blossoming" is an idiom for "passing an exam". All this for about 180 yen ($1.58)
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Το περιεχόμενο είναι γιάκι-σόμπα στιγμής, ιδανικά για εύκολο μεταμεσονύκτιο φαγητό μεταξύ των φοιτητών που μελετάνε σαν τρελοί τις τελευταίες μέρες πριν τις εξετάσεις τους. Ο Νταρούμα στα αριστερά είναι το στάνταρ σύμβολο για προσπάθεια μέχρι τελικής πτώσεως και η κορδέλα στο κεφάλι του το επιβεβαιώνει με την επιγραφή "Γκοκάκου" (合格) που σημαίνει "επιτυχία στις εξετάσεις". Πάνω από το κεφάλι του, γράφει "Γκάνμπαρε τζουκενσέι" (がんばれ受験生) που σημαίνει "βάλτε τα δυνατά σας, εξεταζόμενοι" ενώ πάνω στο σώμα του, γράφει "γκοκάκου μάσιγκουρα" (ごうかくまっしぐら) -το ίδιο "γκοκάκου" με πριν αλλά μαζί με το "μάσιγκουρα" που σημαίνει "πρόσω ολοταχώς" αν και εδώ υπάρχει και ένα δεύτερο κόλπο καθώς οι δύο πρώτες συλλαβές ("γκο" και "μα") που είναι γραμμένες με κίτρινο χρώμα, αν διαβαστούν μαζί σημαίνουν "σουσάμι" επειδή η συγκεκριμένη συνταγή περιλαμβάνει και σουσάμι. Και από επάνω ανθισμένες κερασιές, γιατί η φράση "σάκουρα σάκου" (桜咲く) δηλαδή "οι κερασιές ανθίζουν" χρησιμοποιείται και σαν ιδιωματισμός που σημαίνει "πέρασα στις εξετάσεις". Όλα αυτά, έναντι περίπου 180 γεν (1,37€).
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Since 1983 and with a name that comes from Noh theater, café Hachi no Ki (鉢の木) is one of the most famous places in Asakusa for kakigori (かき氷), the traditional dessert made of shaved ice that remains very popular to this day.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Από το 1983 και με ονομασία από το θέατρο Νο, το καφέ Χάτσι νο Κι (鉢の木) είναι ένα από τα πιο γνωστά μέρη της Ασακούσα για κάκι-γκόρι (かき氷), το παραδοσιακό γλυκό από τριμμένο πάγο που ακόμα και σήμερα παραμένει εξαιρετικά δημοφιλές.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Really: this melon is from Aomori (青森) Prefecture, in the north of Honshu and the variety is called "Kiss me" (キスミー). Hence the doodle.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Αλήθεια: το συγκεκριμένο πεπόνι είναι από τον νομό Αομόρι (青森), στα βόρεια του Χονσού και η ποικιλία λέγεται "Κις μι" (キスミー). Εξού και το σκιτσάκι.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).