(1942) Bacchus strikes again

At the eleventh hour (the tenth, to be precise) before the raise of the consumption tax/VAT, a triad of sake, this time at lower prices although not necessarily of lower quality -this is the good thing with sake. From left, Kita Akita Junmai Daiginjo (北秋田純米大吟醸) from Akita, Koshi no Kanbai Bessen Ginjo (越乃寒梅別撰吟醸) from Niigata and Saranori Junmai Daiginjo (さらなり純米大吟醸) from Kyoto. And at our drinking pace, I don't think we'll buy again sake before next year!

PS

For anyone interested, all the sake we've tasted until now can be found in a separate Flickr album here. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1942) Ο Βάκχος ξαναχτυπά

Σχεδόν την ενδεκάτη ώρα (τη δεκάτη για την ακρίβεια) πριν την αύξηση του φόρου κατανάλωσης/ΦΠΑ, μια τριάδα σάκε ακόμα, αυτή τη φορά σε χαμηλότερες τιμές αν και όχι κατ' ανάγκη σε χαμηλότερη ποιότητα -αυτό είναι το καλό με το σάκε. Απο αριστερά, Κίτα Ακίτα Τζουνμάι Ντάι-Γκίντζο (北秋田純米大吟醸) από την Ακίτα, Κόσι νο Κανμπάι Μπεσέν Γκίνζο (越乃寒梅別撰吟醸) από τη Νιιγάτα και Σαρανόρι Τζουνμάι Ντάι-Γκίντζο (さらなり純米大吟醸) από το Κιότο. Και με τον ρυθμό που πίνουμε, δεν νομίζω να ξαναπάρουμε σάκε πριν την επόμενη χρονιά!

ΥΓ

Για όποιον ενδιαφέρεται, όλα τα σάκε που έχουμε δοκιμάσει ως τώρα υπάρχουν σε ένα ξεχωριστό άλμπουμ στο Flickr, εδώ.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1941) This time it isn't the color...

...which is what you would expect from soda water. It's the name" Strong The Tansan -the only thing I can contribute is that "tansan" (炭酸) in Japanese means "carbon dioxide". 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1941) Αυτή τη φορά δεν είναι το χρώμα...

...το οποίο είναι αυτό που θα περίμενε κανείς από σόδα. Είναι η ονομασία: Strong The Tansan -το μόνο που μπορώ να συνεισφέρω είναι ότι "tansan" (τάνσαν/炭酸) στα ιαπωνικά, σημαίνει "ανθρακικό".  

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1940) Random architecture

Near Kanda -a co-working and multiple use space building, very characteristic of Tokyo. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1940) Τυχαία αρχιτεκτονική

Κοντά στην Κάντα -πρόκειται για κοινόχρηστα γραφεία και χώρους πολλαπλών χρήσεων και το είδος του κτιρίου είναι πολύ χαρακτηριστικό του Τόκιο

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1939) Speaking of drinks

Everyone who knows me, knows that I never drink beer. Atsuko does though and a little while back she took a tour of Kirin's factory in Yokohama which included a "make your own beer" seminar. A few days later, the fruit of her labor was delivered at home; from what she says is was good although to the light side.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1939) Μιλώντας για ποτά

Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι δεν πίνω ποτέ μπίρα. Πίνει όμως η Άτσουκο η οποία, πριν από λίγο καιρό έκανε μια επίσκεψη στο εργοστάσιο της Kirin στη Γιοκοχάμα που περιελάμβανε και ένα σεμινάριο "φτιάξε τη δική σου μπίρα". Μερικές μέρες μετά, ο καρπός της εργασίας της ήρθε στο σπίτι -από ό,τι λέει ήταν καλή αν και μάλλον ελαφριά. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1938) Just because I liked it (I've said that before)

The top of Tokyo Tower (東京タワー) as seen from Odaiba, through one of the towers of the Rainbow Bridge (レインボーブリッジ).

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1938) Απλώς επειδή μου άρεσε (το έχω ξαναπεί αυτό)

Η κορυφή του πύργου του Τόκιο (Tokyo Tower/東京タワー) όπως φαίνεται από την Οντάιμπα, μέσα από έναν από τους πυλώνες της γέφυρας Ρέινμποου (Rainbow Bridge/レインボーブリッジ).

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1937) Bacche, bene venies gratus et optatus

In view of the consumption tax (aka VAT) raise from 8% to 10% from October 1st and sparked by our rather recent interest in sake, we thought we'd stock so here's the results! From left to right, Kubota Senju Ginjo (久保田千寿吟醸) from Niigata, Tama no Hikari Bizen Omachi Junmai Dai-Ginjo (玉乃光備前雄町純米大吟醸) from Kyoto, Urakasumi Zen (yes, that "Zen") Junmai Ginjo (浦霞禅純米吟醸) from Miyagi and Dassai 45 Junmai Dai-Ginjo (獺祭45純米大吟醸) from Yamaguchi. Our impressions so far are very good since all are in the "excellent" category and beyond -for the record, this means a price tag of about 20$/bottle. And no, we didn't buy them all at once!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1937) Bacche, bene venies gratus et optatus

Εν όψει της αύξησης του φόρου κατανάλωσης (όπως λέμε "ΦΠΑ") από 8% σε 10% από  την 1η Οκτωβρίου και υποκινούμενοι από το σχετικά όψιμο ενδιαφέρον μας για το σάκε, είπαμε να κάνουμε προμήθειες και ιδού το αποτέλεσμα! Από αριστερά προς τα δεξιά, Κουμπότα Σέντζου Γκίντζο (久保田千寿吟醸) από τη Νιιγάτα, Τάμα νο Χικάρι Μπίζεν Ομάτσι Τζουνμάι Ντάι-Γκίντζο (玉乃光備前雄町純米大吟醸) από το Κιότο, Ούρακασούμι Ζεν (ναι, αυτό το "Ζεν") Τζουνμάι Γκίντζο (浦霞禅純米吟醸) από το Μιγιάγκι και Ντασάι 45 Τζουνμάι Ντάι-Γκίντζο (獺祭45純米大吟醸) από το Γιαμαγκούτσι. Οι εντυπώσεις μας ως τώρα είναι πολύ καλές, γεγονός όχι και τόσο απροσδόκητο καθώς όλα είναι της κατηγορίας "εξαιρετικά" και άνω -για την ιστορία, αυτό σημαίνει τάξη κόστους γύρω στα 20€ το μπουκάλι. Και όχι, δεν τα αγοράσαμε όλα μαζί! 

    

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1936) Flowerpot too

As I was saying the other day the uses for Daruma in Japan are countless.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1936) Και σε γλάστρα

Όπως έλεγα και τις προάλλες, οι χρήσεις του Νταρούμα στην Ιαπωνία είναι αμέτρητες.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1935) Crab eggs

...or tamago-kani (玉子かに). Although here it means very small, dried crabs served as drink snacks.  

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1935) Αυγά καβουριού...

...ή ταμάγο-κάνι (玉子かに). Αν και εδώ εννοεί πολύ μικρά, αποξηραμένα καβούρια που τρώγονται σαν σνακ με το ποτό (τα είχα αναφέρει παλιότερα και στο Greecejapan) αλλά θεώρησα, σωστά νομίζω, ότι έπρεπε να υπάρχουν και εδώ. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1934) Seeing a facade like this...

...it's impossible to not understand that it is something related to sumo (unless you don't know that yokozuna champions wear over their apron a thick white rope -in which case you probably have no relationship with sumo whatsoever). That it is a restaurant serving the chanko-nabe soup that the wrestlers eat, you can understand from the illustration at the bottom. Of course in Ryogoku, Japan's (and therefore, the world's) sumo capital. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1934) Βλέποντας μια τέτοια πρόσοψη...

...είναι αδύνατον να μην καταλάβεις ότι πρόκειται για κάτι σχετικό με το σούμο (εκτός αν δεν ξέρεις ότι οι πρωταθλητές γιοκοζούνα φοράνε πάνω από την ποδιά τους και ένα χοντρό λευκό σκοινί -αν δεν το ξέρεις, μάλλον δεν έχεις καμία σχέση με το σούμο). Ότι πρόκειται για εστιατόριο που σερβίρει τη σούπα τσάνκο-νάμπε που τρώνε οι παλαιστές του σούμο, το καταλαβαίνεις από την εικονογράφηση στο κάτω μέρος. Βεβαίως στο Ριογκόκου, την πρωτεύουσα του σούμο στην Ιαπωνία και, άρα, στον κόσμο. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1933) Kimuraya

In Japanese "木村屋", in the heart of Ginza, founded in 1869 and with the calligraphy in its "corporate identity" written by legendary swordsman Yamaoka Tesshu (山岡 鉄舟, 1836-1888), friend of its founder Kimura Yasube (木村安兵衛, 1817-1889) Kimuraya is responsible for the most famous pop Japanese sweet, anpan  (あんパン), that is Western style bread made with the traditional Japanese yeat sakadane (酒種) and with an anko (餡こ) red bean filling. The story goes that thanks to the relationship with Yamaoka Tesshu, Kimura presented his anpan to the Emperor Meiji himself; the urban legend goes that the latter loved it. 

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1933) Κιμούρα-για

Στα ιαπωνικά "木村屋", στην καρδιά της Γκίνζα, με έτος ιδρύσεως το 1869 και με την καλλιγραφία στην "εταιρική του ταυτότητα" γραμμένη από τον θρυλικό ξιφομάχο Γιαμαόκα Τέσου (山岡 鉄舟, 1836-1888), φίλο του ιδρυτή του, Κιμούρα Γιασούμπε (木村安兵衛, 1817-1889) το Κιμουράγια είναι υπεύθυνο για το πιο γνωστό ποπ ιαπωνικό γλυκό, το ανπαν (あんパン), δηλαδή δυτικού ψωμί φτιαγμένο με την παραδοσιακή ιαπωνική μαγιά  σακαντάνε (酒種) και με γέμιση τον πουρέ από κόκκινα φασόλια άνκο (餡こ). Η ιστορία λέει ότι χάρη στη σχέση με τον Γιαμαόκα Τέσου, ο Κιμούρα παρουσίασε το ανπάν του στον ίδιο τον αυτοκράτορα Μέιτζι -και ο αστικός μύθος ότι του άρεσε πολύ.

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1932) Many small, sweet Daruma

We have talked before about who Daruma (だるま/達磨) aka "Bodhidharma" was and about his omnipresence in Japan as a talisman. As a matter of fact, I could make another blog  featuring only Daruma images but until I do, you can make do with his Nihon Arekore occasional appearances like here, in the form of manju swwets.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1932) Πολλοί μικροί, γλυκοί Νταρούμα

Για το ποιος ήταν ο Νταρούμα (だるま/達磨) αλλιώς γνωστός και ως "Μποντιντάρμα", έχουμε μιλήσει στο παρελθόν -το ίδιο και για την πανταχού παρουσία του ως γουριού στην Ιαπωνία. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσα να φτιάξω ένα ακόμα μπλογκ στο οποίο να βάζω μόνο εικόνες του Νταρούμα όμως μέχρι να το κάνω, αρκεστείτε στις περιστασιακές του εμφανίσεις στο Nihon Arekore, όπως αυτή, με τη μορφή γλυκών τύπου μάντζου. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1931) And again Kitty-chan but in places that...

...you don't expect to see her.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1931) Και πάλι η Κίτι-τσαν αλλά σε μέρη πού...

...δεν περιμένεις να τη δεις. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1930) Kitty-chan in places that...

...you expect to see her -or at any rate in places where when living in Japan, you don't think it's weird to see her. (Hato Bus is Tokyo's biggest tour bus company.)

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1930) Η Κίτι-τσαν σε μέρη πού...

...περιμένεις να τη δεις -ή εν πάση περιπτώσει σε μέρη που που, ζώντας στην Ιαπωνία δε σου φαίνεται περίεργο να τη δεις. (Η Hato Bus είναι η μεγαλύτερη εταιρεία τουριστικών λεωφορείων στο Τόκιο.)

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1929) One more original idea

Umbrella stand-encyclopedia.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1929) Μια ακόμα πρωτότυπη ιδέα

Ομπρελοθήκη-εγκυκλοπαίδεια. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1928) What a horrible thing to do...

...to a defenceless latte.

But what do you expect from people who do the same thing to their own tea.

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1928) Τι απαίσια πράξη...

...σε βάρος ενός ανυπεράσπιστου λάτε.

Αλλά τι να περιμένει κανείς από ανθρώπους που αντιμετωπίζουν έτσι και το ίδιο τους το τσάι.

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1927) Made in Greece -in Japan

Greek-style yoghurt (by "Greek-style" read "not yoghurt-flavored water") has become popular enough in Japan for the super market chains to start producing them under their cheap house label -here it's "Topvalu" yes, with a "u" of the "My Basket" (まいばすけっと) chain. And since this is Japan we're talking about, they can be found in flavors that nobody in Greece would had thought like lemon (first from the left) and strawberry cheesecake (second and third from the right.) At least they got honey right (second and third from left): it's very popular in Greece too. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1927) Made in Greece -in Japan

Τα ελληνικού τύπου γιαούρτια (όπου "ελληνικού τύπου" διάβαζε "όχι νερό με γεύση γιαουρτιού") έχουν γίνει αρκετά της μόδας στην Ιαπωνία ώστε οι αλυσίδες σούπερ-μάρκετ να τα βγάζουν και με τη δική τους, φτηνή μάρκα -εδώ είναι η "Topvalu", ναι, με "u" της αλυσίδας "My Basket" (まいばすけっと). Και καθώς μιλάμε για Ιαπωνία, κυκλοφορούν σε γεύσεις που κανείς στην Ελλάδα δε θα σκεφτόταν όπως λεμόνι (πρώτο από αριστερά) και τσιζκέικ φράουλα (δεύτερο και τρίτο από δεξιά). Τουλάχιστον έπεσαν μέσα στο μέλι (δεύτερο και τρίτο από αριστερά), πολύ δημοφιλές και στην Ελλάδα.

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1926) A sight...

...you see more and more in the streets of Tokyo; I would even say that they came in late considering the Japanese's mania for anything related to food. And of course they are usually smaller and cuter than those you see in other countries.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1926) Ένα θέαμα...

...που βλέπεις όλο και περισσότερο στους δρόμους του Τόκιο -θα έλεγα μάλιστα ότι άργησαν κιόλας, αν σκεφτεί κανείς τη μανία που έχουν οι Ιάπωνες για οτιδήποτε έχει σχέση με το φαγητό. Και βεβαίως συνήθως είναι μικρότερα και πιο χαριτωμένα από αυτά που βλέπεις σε άλλες χώρες.

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1925) Providence for senior citizens, part 229

At most public service offices and in many companies (here, at a bank) there are presbyopia glasses for the public. And often, like these ones, there are also in different prescriptions, not very precise (here for example they're just labeled "strong" "medium" and "weak") but they do the job if you have forgotten yours. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1925) Πρόβλεψη για τους ηλικιωμένους, μέρος 229

Στις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες και σε πολλές εταιρείες (εδώ ας πούμε είναι σε τράπεζα), υπάρχουν γυαλιά πρεσβυωπίας για το κοινό. Συνήθως μάλιστα, επίσης όπως εδώ, και διαφορετικών διαβαθμίσεων, όχι ιδιαίτερης ακρίβειας (αυτά εδώ λένε απλώς "δυνατά", "μεσαία" και "ελαφριά") αλλά κάνουν τη δουλειά τους αν έχεις ξεχάσει τα δικά σου.

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1924) Sometimes you don't even dare...

...to ask because you are afraid what will be the answer.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1924) Μερικές φορές δεν τολμάς...

...ούτε να ρωτήσεις γιατί φοβάσαι ποια θα είναι η απάντηση. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1923) Japanese particularities, part 129: washing machines

Since a friend of "NA" asked yesterday, it's a good opportunity to say a couple of things about washing machines in Japan. First, yes, as a rule washing machines here don't have a water-heating mechanism and consequently wash with cold water. Why? I haven't found any official answer but I've heard that it has to do with the Japanese doing laundry every day and, thus, doing it with cold water to save power and with the washing machine being able to get hooked on the bath and therefore recycle the bathtub hot water, obviously for the first washing cycles; remember that in Japan, bath or "ofuro" (お風呂) is a hot tub where you soak after having showered and washed yourself very thoroughly, hence my usual wisecrack about the Japanese being the only people who wash themselves before taking a bath. The cold water thing is for the standard issue Japanese washing machines, those with the horizontal drum and the opening on the top but the last years you can also see some models with a vertical drum and the opening on the front, and those sometimes have a water-heating function.

About my reader's second question, about dishwashers and if they also use cold water, I don't know because I've never seen a dishwasher in Japan either in a home or in an electric appliance store -it's characteristic, I think that at the website of Yodobashi Camera, one of Japan's biggest electric appliances and electronics chains, if you search for dishwashers you get five results whereas if you search for washing machines, you get 112. (I've seen them in restaurants, though, which means some people use them.) And here I can only speculate but between the many and very diverse sizes and shapes of Japanese tableware, the many materials that can't be washed with detergent like bamboo, lacquerware, wood and good ceramics, the fact that because Japanese cuisine doesn't use much oil and fats tableware gets clean very quickly and often just with cold water (i.e. with no detergent at all) and the space limitations, I think that a dishwasher is the last thing the majority of Japanese households would get. 

Like I said to our friend yesterday, the matter is complex. As often happens in Japan!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1923) Ιαπωνικές ιδιαιτερότητες, μέρος 129: τα πλυντήρια

Μια και ένας φίλος/μια φίλη του "ΝΑ" ρώτησε εχτές, είναι καλή ευκαιρία να πω ένα-δύο πράγματα για τα πλυντήρια στην Ιαπωνία. Αρχικά,  ναι, τα πλυντήρια εδώ κατά κανόνα δεν έχουν μηχανισμό που να ζεσταίνει το νερό και, άρα πλένουν με κρύο. Γιατί; Δεν έχω βρει επίσημη απάντηση όμως έχω ακούσει ότι σχετίζεται αφενός με το ότι οι Ιάπωνες βάζουν πλυντήριο κάθε μέρα οπότε το κάνουν για να εξοικονομούν ρεύμα και αφετέρου με το ότι το πλυντήριο μπορεί να συνδεθεί με το μπάνιο ώστε να ανακυκλώνει το ζεστό νερό της μπανιέρας, προφανώς για το πρώτο στάδιο της πλύσης· θυμίζω ότι στην Ιαπωνία το μπάνιο, το "οφούρο"/お風呂 είναι μια μπανιέρα γεμάτη με ζεστό νερό στο οποίο μπαίνεις για να μουλιάσεις αφότου έχεις κάνει ντους και έχεις πλυθεί πολύ σχολαστικά, εξ ου και η εξυπνάδα που λέω συνήθως ότι οι Ιάπωνες είναι ο μόνος λαός που κάνει μπάνιο αφού κάνει μπάνιο. Το περί κρύου νερού ισχύει στα στάνταρ ιαπωνικά πλυντήρια, αυτά με τον οριζόντιο κάδο και το άνοιγμα από επάνω όμως τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει και κυκλοφορούν και εδώ πλυντήρια με κάθετο κάδο και άνοιγμα από εμπρός και αυτά ενίοτε έχουν μηχανισμό που ζεσταίνει το νερό. 

Σχετικά με τη δεύτερη ερώτηση, δεν ξέρω για τα πλυντήρια πιάτων γιατί δεν έχω δει ποτέ πλυντήριο πιάτων στην Ιαπωνία, είτε σε σπίτι, είτε σε κατάστημα οικιακών συσκευών -χαρακτηριστικά αναφέρω ότι στο σάιτ του Yodobashi Camera, μιας από τις μεγαλύτερες αλυσίδες ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών στην Ιαπωνία, αν ψάξει κανείς για πλυντήρια πιάτων, φέρνει πέντε αποτελέσματα ενώ αν ψάξει για πλυντήριο ρούχων, 112. (Έχω δει σε εστιατόρια ωστόσο, πράγμα που σημαίνει ότι κάποιοι τα χρησιμοποιούν.) Και εδώ μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω όμως μεταξύ των πολλών και πολύ διαφορετικών μεγεθών και σχημάτων των ιαπωνικών πιάτων, των πολλών υλικών που δεν πλένονται με απορρυπαντικό όπως το μπαμπού, το ξύλο (λακαρισμένο και μη) και τα καλά κεραμικά, του γεγονότος ότι επειδή η ιαπωνική κουζίνα χρησμοποιεί πολύ λίγα λίπη, τα πιάτα καθαρίζουν πολύ γρήγορα και συχνά μόνο με κρύο νερό (δηλαδή χωρίς καν απορρυπαντικό) και του περιορισμού του χώρου, νομίζω ότι ένα πλυντήριο πιάτων είναι το τελευταίο πράγμα που θα αποκτούσε η πλειονότητα των ιαπωνικών νοικοκυριών. 

Όπως είπα και στον φίλο/τη φίλη εχτές, το θέμα είναι σύνθετο. Όπως συχνά συμβαίνει στην Ιαπωνία!

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1922) As we've seen before, happiness in Japan...

...is many things. Here, for example, it's a cloth softener. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1922) Όπως έχουμε δει και άλλοτε, στην Ιαπωνία η ευτυχία...

...είναι πολλά πράγματα. Εδώ, ας πούμε, είναι μαλακτικό ρούχων.

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).