(1899) Old and new, again (and again)

Sometimes, the way they combine things touches on blasphemy. Foe example, here, outside the "Yamasa" (ヤマサ) shop, selling kamaboko (fish paste products) in Himeji since 1916. For those who didn't get it, I mean the combination of the century plus-old sign and the noren curtain and the mascot who is wearing, of course, a kimono and eating a variation of a corn-dog but with kamaboko where the sausage should be. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1899) Παλιό και νέο, ξανά (και ξανά)

Μερικές φορές ο τρόπος που συνδυάζουν τα πράγματα φτάνει στα όρια της βλασφημίας. Για παράδειγμα εδώ, έξω από το κατάστημα "Γιάμασα" (ヤマサ) που πουλάει καμαμπόκο (υποπαράγωγα ψαριού) στο Χιμέτζι από το 1916. Για όποιον δεν το έπιασε, αναφέρομαι στον συνδυασμό της εκατονταετούς και πινακίδας και της κουρτίνας νόρεν με τη μασκότ -η οποία φοράει, βεβαίως, κιμονό και η οποία τρώει μια παραλλαγή αυτού που οι Αμερικανοί αποκαλούν "κορν-ντογκ", δηλαδή λουκάνικο βουτηγμένο σε παχύ χυλό και τηγανισμένο σε φριτέζα αλλά με καμαμπόκο στη θέση του λουκάνικου. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1898) Clear messages, part 878

Yatsugatakemeibutsu. Which means "famous product from the Yatsugatake (八ヶ岳)" volcanic group area on the border of Nagano and Yamanashi Prefectures; why it should be written in enormous Latin characters and with the Japanese characters being considerably smaller is of course something that is left for future historians to decipher. For those wondering, it is the lid of an ekiben (駅弁), that is precooked meal sold at the station to be eaten in the train -the meal itself was a very tasty chicken katsu (チキンカツ), breaded chicken cutlet. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1898) Ξεκάθαρα μηνύματα, μέρος 878

Γιατσουγκατακεμεϊμπούτσου. Δηλαδή "διάσημο προϊόν της περιοχής της οροσειράς ηφαιστείων Γιατσουγκατάκε" (八ヶ岳) στα σύνορα των νομών Ναγκάνο και Γιαμανάσι -γιατί να είναι γραμμένο με τεράστιους λατινικούς χαρακτήρες και με πολύ μικρότερους ιαπωνικούς, είναι βεβαίως ένα ερώτημα που θα ποκρυπτογραφήσουν οι ίστορικοί του μέλλοντος. Για όσους αναρωτιούνται πρόκειται για καπάκι από έκιμπεν (駅弁), δηλαδή έτοιμο γεύμα που πωλείται στον σταθμό για κατανάλωση μέσα στο τρένο -το ίδιο το γεύμα ήταν ένα πολύ ωραίο τσίκεν-κάτσου (チキンカツ), δηλαδή κοτόπουλο πανέ.  

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1897) Somewhat obvious parallels...

...between old and new Japan but they deliver the message, especially the poster on the right. From a campaign of the Tokyo metropolitan government,  for the upcoming Olympics (I assume). An interesting element, at least for Japan's urban culture maniacs: all three "olds" (woodblock prints, Kabuki theater, manekineko cat) come from the Edo Period, that is from the relatively modern old Japan (17th-19th century). Perhaps one day I should write a little more about how many of the things considered "classic Japanese" were created between 1600 and 1912 i.e. during the Edo and Meiji periods. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1897) Κάπως εξόφθαλμες αντιστοιχίες...

...παλιάς με καινούρια Ιαπωνία, όμως περνάνε το μήνυμα -ειδικά η δεξιά αφίσα. Από καμπάνια της μητροπολιτικής κυβέρνησης του Τόκιο εν όψει, υποθέτω, των Ολυμπιακών Αγώνων της επόμενης χρονιάς. Ενδιαφέρον στοιχείο, τουλάχιστον για τους μανιακούς της αστικής κουλτούρας της Ιαπωνίας: και τα τρία "παλιά" (ξυλοτυπίες, θέατρο Καμπούκι και γάτα μανεκινέκο) προέρχονται από την περίοδο Έντο, δηλαδή από την σχετικά σύγχρονη παλιά Ιαπωνία (17ος-19ος αιώνας). Ίσως κάποια στιγμή αξίζει να γράψω λίγο εντενέστερα σχετικά με το πώς πολλά από τα πράγματα που θεωρούνται "κλασικά" ιαπωνικά δημιουργήθηκαν μεταξύ 1600 και 1912, δηλαδή στις περιόδους Έντο και Μέιτζι. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1896) In Shinjuku, pancakes...

...have feelings, Or at least, one pancake does -the sign isn't very clear about the rest.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1896) Στο Σιντζούκου οι τηγανίτες...

...έχουν αισθήματα. Ή τουλάχιστον μια τηγανίτα έχει -η επιγραφή δεν είναι σαφής ως προς τις υπόλοιπες.

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1895) At the other side of Shinjuku Station...

...more specifically at the south side, at the NEWoMan complex, under the new terminal for highway buses to pretty much everywhere in Japan, shops' style is somewhat different. And their messages more clear. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1895) Σην άλλη πλευρά του σταθμού του Σιντζούκου...

...και συγκεκριμένα στην νότια, στο συγκρότημα NEWoMan κάτω από τον καινούριο σταθμό υπεραστικών λεωφορείων για σχεδόν όλη την Ιαπωνία, το ύφος των μαγαζιών είναι κάπως διαφορετικό. Και τα μηνύματά τους σαφέστερα.

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1894) Of course Shinjuku...

...also has hundreds of other restaurants -like this one. Whose specialization is obvious even if you can't read Japanese.

Very obvious (yes, I know but I couldn't resist!)

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1894) Βεβαίως το Σιντζούκου...

...έχει και εκατοντάδες άλλα εστιατόρια, όπως αυτό εδώ. Το οποίο, είναι εμφανές σε τι ειδικεύεται ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει κανείς ιαπωνικά.   

Πολύ εμφανές (ναι, το ξέρω αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ!)

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1893) Other Shinjuku ramen-ya...

...like "Hayashida" (はやし田) here, despite being small and neighborhood-y, have become very famous which translates to waiting time.

Lots and lots of waiting time. 

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1893) Άλλα ραμενάδικα του Σιντζούκου...

...όπως εδώ το "Χαγιασίντα" (はやし田), παρότι μικρά και συνοικιακά, έχουν γίνει ιδιαίτερα γνωστά με αποτέλεσμα να έχουν πάντα αναμονή.

Πολλή, πολλή αναμονή.

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1892) Ten years

Normally today I should had been in Shinjuku celebrating, so to speak, the tenth anniversary of the day I first set foot in Japan -as I had written four years ago in Greecejapan. Alas, this year is the first time I couldn't do it so I'll settle for a picture of the place I had ramen for the first time, two days later. It's called "Tomiya" (十味や), it is in the western side if Shinjuku Station the first area I learned in Tokyo and it's a simple neighborhood ramen-ya but for me will always have a special significance. Its ramen was really good, although it would probably be a good idea to see how they taste ten years and many, many bowls later. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1892) Δέκα χρόνια

Κανονικά σήμερα θα έπρεπε να είμαι στο Σιντζούκου και να γιορτάζω (ούτως ειπείν) τη δέκατη επέτειο της ημέρας που πάτησα για πρώτη φορά το πόδι μου στην Ιαπωνία -όπως είχα γράψει και πριν από τέσσερα χρόνια στο Greecejapan. Φευ, φέτος για πρώτη φορά δεν τα κατάφερα οπότε θα αρκεστώ σε μια φωτογραφία του μαγαζιού στο οποίο έφαγα για πρώτη φορά ράμεν, δυο μέρες μετά. Το λένε "Τοομίγια" (十味や), είναι στη δυτική πλευρά του σταθμού του Σιντζούκου, την πρώτη περιοχή που έμαθα στο Τόκιο και είναι ένα απλό συνοικιακό ραμενάδικο όμως για μένα θα έχει πάντοτε ιδιαίτερη σημασία. Τα ράμεν του ήταν πραγματικά καλά αν και πιθανότατα θα ήταν καλή ιδέα να δω πώς θα μου φανούν μετά από δέκα χρόνια και πολλά, πολλά πιάτα. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1891) I agree about the "exciting" part

But the Hawaiian clothing make me feel somewhat ambiguous about the "Japan" part.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1891) Συμφωνώ ως προς το "συναρπαστική"

Όμως τα χαβανέζικα ρούχα με κάνουν να αμφιταλαντεύομαι ως προς το "Ιαπωνία".

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1890) One way to deal with stereotypes...

...is to embrace them. Say it loud: we are wearing suits and we're proud!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1890) Ένας τρόπος να ανετιμετωπίσεις τα στερεότυπα...

...είναι να τα ασπαστείς. Πείτε το δυνατά: φοράμε κοστούμι και είμαστε περήφανοι!

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1889) Slanted

I have posted gachapon pictures before but I particularly liked this one because it's characteristic of Akihabara -where it was indeed shot.  

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1889) Λοξά

Έχω ξαναβάλει φωτογραφίες με γκατσαπόν αλλά αυτή εδώ μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί είναι πολύ χαρακτηριστική της Ακιχαμπάρα -όπου και πράγματι έχει τραβηχτεί. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1888) Children and their friends

I think I have published something similar before but I really find this sight adorable, particularly because they are Pepper's (Softbank robot's) size, give or take. Also, I found the boy's somewhat suspicious look very amusing.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1888) Παιδιά και οι φίλοι τους

Νομίζω ότι είχα ξαναδημοσιεύσει κάτι αντίστοιχο παλιότερα όμως πραγματικά μου φαίνεται πολύ χαριτωμένο θέαμα, ειδικά επειδή έχουν λίγο-πολύ το ίδιομέγεθος με τον Pepper (το ρομπότ της Softbank). Επίσης μου φάνηκε πολύ αστείο το κάπως καχύποπτο ύφος του αγοριού. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1887) Ancient sumo

At the Edo Tokyo Museum, a depiction of the wrestling bout between Nomi no Sukune (野見宿禰) and Taima no Kehaya (当麻蹴速); Nomi no Sukune won, killed his opponent and is considered the founder of sumo. The bout supposedly took place in 23 BC, during the reign of Suinin (垂仁), 11th emperor of Japan -if any of that really happened is of course something we will never find out. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1887) Αρχαίο σούμο

Στο Μουσείο Έντο-Τόκιο, μια αναπαράσταση του αγώνα πάλης μεταξύ του Νόμι νο Σουκούνε (野見宿禰) και του Τάιμα νο Κεχάγια (当麻蹴速) -ο Νόμι νο Σουκούνε νίκησε, σκότωσε τον αντίπαλό του και θεωρείται ο ιδρυτής του σούμο. Ο αγώνας υποτίθεται ότι έλαβε χώρα το 23 π.Χ. την εποχή του Σούινιν (垂仁), του 11ου αυτοκράτορα της Ιαπωνίας -αν οτιδήποτε από όλα αυτά  είναι πραγματικότητα δεν πρόκειται, βεβαίως, να το μάθουμε ποτέ. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1886) Super market 4: And clams

Many, many, many clams that for some strange reason...

...that day were sold by the beer mug. (I'm not joking: that's what the signs say!) 

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1886) Σούπερ-μάρκετ 4: Και αχιβάδες

Πολλές, πολλές, πολλές αχιβάδες που για κάποιον περίεργο λόγο...

...εκείνη την ημέρα πουλιούνταν με το ποτήρι της μπίρας. (Δεν αστειεύομαι: αυτό λένε και οι ταμπέλες!)

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1885) Super market 3: Candy

A lot of candy. And apparently the super market's owner loves them too. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1885) Σούπερ-μάρκετ 3: Καραμέλες

Πολλές καραμέλες. Και από ό,τι φαίνεται αρέσουν πολύ και στον ιδιοκτήτη του σούπερ-μάρκετ. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1884) Super market 2: National identity

Of course they mean tofu, miso, pickles, natto etc. but since it's in Tokyo doesn't that make everything Japanese any way?

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1884) Σούπερ-μάρκετ 2: Εθνική ταυτότητα

Βεβαίως εννοούν τόφου, μίσο, τουρσιά, νάτο κ.λπ. όμως από τη στιγμή που βρίσκεται στο Τόκιο, τεχνικά όλα ιαπωνικά δεν είναι;

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1883) Super market 1: Tomatoes

Considering that Japanese cuisine doesn't really use tomatoes, the scene was quite odd. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1883) Σούπερ-μάρκετ 1: Ντομάτες

Δεδομένου ότι στην ιαπωνική κουζίνα οι ντομάτες δε χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα, η σκηνή μου φάνηκε αρκετά παράξενη. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1882) Technically it isn't wrong...

...but personally, I wouldn't choose "mall" for something like that -yes, it's a facility housing many doctor's offices.  

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1882) Τεχνικά δεν είναι λάθος...

...όμως προσωπικά δε θα επέλεγα τη λέξη "μολ" για κάτι τέτοιο -ναι, πρόκειται για πολλά ιατρεία μαζί. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1881) Aizu leftovers (6): Polite staircase

And to finish, something from Kitakata's station (I think: maybe it was from Aizu-Wakamatsu's): there was no escalator to go from one side to the station to the other so the station staff had put up stickers with encouraging messages to the passengers that had to climb up the regular staircase. The messages in the picture above read:

-We are sorry there is only a regular staircase

-There are 32 steps in total

-On a good-weather day you can see the (nearby) Iide mountain range

And in the next:

-This is the 21st step

-A little more and it's over -cheer up!

For those wondering, the other stickers say "up" and give platform information. But these can be found in all stations.

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1881) Παραλειπόμενα από το Αϊζού (6): Ευγενική σκάλα

Και για να τελειώσουμε, κάτι από τον σταθμό της Κιτακάτα (νομίζω: ίσως να ήταν του Αϊζού Ουακαμάτσου): δεν υπήρχε κυλιόμενη σκάλα που να περνάει από την μια πλευρά του σταθμού στην άλλη οπότε το προσωπικό του σταθμού είχε βάλει αυτοκόλλητα με εναθρρυντικά μηνύματα προς τους επιβάτες που έπρεπε να ανέβουν την κανονική σκάλα. Τα μηνύματα της παραπάνω φωτογραφίας λένε, με τη σειρά:

-Συγγνώμη που υπάρχει μόνο απλή σκάλα 

-Τα σκαλιά είναι συνολικά 32

-Αν ο καιρός είναι καλός μπορείτε να δείτε την (κοντινή) οροσειρά Ιΐντα

Και της επόμενης:

-Αυτό είναι το 21ο σκαλοπάτι

-Λίγο ακόμα μέχρι το τέλος -χαρείτε!

Για όσους απορούν, τα άλλα αυτοκόλλητα λένε "επάνω" και δίνουν πληροφορίες για τις πλατφόρμες. Αλλά αυτά υπάρχουν σε όλους τους σταθμούς. 

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1880) Aizu leftovers (5): Absolutely Japanese

A waitress at the onsen hotel restaurant: kimono, french maid apron and radio with earpiece. The ensemble could very well be on the Japanese flag. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1880) Παραλειπόμενα από το Αϊζού (5): Απολύτως ιαπωνικό

Σερβιτόρα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου του ονσέν: κιμονό, ποδιά γαλλίδας καμαριέρας και ασύρματος με ακουστικό που μπαίνει μέσα στο αυτί. Το ανσάμπλ θα μπορούσε να μπει και στην ιαπωνική σημαία. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1879) Aizu leftovers (4): Debunking

To prove my point, here is how was one of the waiting rooms of that hotel: "traditional" is probably the last word that comes to mind. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1879) Παραλειπόμενα από το Αϊζού (4): Απομυθοποίηση

Για του λόγου του αληθές, να πως είναι μια από τις αίθουσες αναμονής του συγκεκριμένου ξενοδοχείου: "παραδοσιακό" είναι μάλλον η τελευταία λέξη που σου έρχεται στο μυαλό. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).