Λέγεται "Ομόιντε Γιόκοτσο" (思い出横丁) που σημαίνει επί λέξει "Παράδρομος των αναμνήσεων" και αναφέρεται στο πώς ήταν η περιοχή της δυτικής εξόδου του σταθμού του Σιντζούκου μετά τον πόλεμο -παρόλα αυτά είναι γνωστή και σαν "Σόνμπεν Γιόκοτσο" (しょんべん横丁) που σημαίνει "Παράδρομος του κάτουρου", ονομασία αρκετά ακριβόλογη αν σκεφτεί κανείς ότι πολύς κόσμος φεύγει από εκεί εντελώς μεθυσμένος. Όπως και να 'χει, πρόκειται για έναν λαβύρινθο από πολλά πολύ μικρά στενάκια με πολλά πολύ μικρά μαγαζιά που σερβίρουν φαγητό και, κυρίως, σουβλάκια από κοτόπουλο ή "γιακιτόρι" (焼き鳥). Και μπίρες. Πολλές μπίρες.
Εμείς διαλέξαμε αυτό που λεγόταν "Ισούζου" (五十鈴).
Εκτός από γιακιτόρι, τα περισσότερα μαγαζιά σερβίρουν και ένα πιάτο που λέγεται "νικόμι" (煮込み) και που σημαίνει μια σούπα με διάφορα υλικά -συνήθως περιλαμβάνει και μοσχαρίσια εντόσθια.
Βεβαίως το βασικό πιάτο είναι τα γιακιτόρι όμως πού και πού μπορεί να προσθέσει κανείς και σουβλάκια από συκώτι -τα ενδιάμεσα είναι φρέσκο κρεμμύδι/πράσο (στα ιαπωνικά "νέγκι"/ネギ).
Στο συγκεκριμένο μαγαζί πολύ καλό ήταν και το χοντρό τηγανητό τόφου ή άτσου-άγκε (厚揚げ)...
...καθώς και το μανιτάρι σίιτακε γεμιστό με κιμά. Για την ακρίβεια αυτό ήταν εξαιρετικό!
Όταν λέμε ότι τα μαγαζιά αυτά είναι μικρά, το εννοούμε.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
0 comments:
Post a Comment