At all post offices I have been so far: ink for the stamp used for signing documents, a pad that goes under the paper so the stamp will come out correctly and papers for cleaning the ink from the stamp after using it.
Incidentally, for the next three days I won't be posting anything --nothing serious: I'll be out of town and without a PC.
For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Σε όλα τα ταχυδρομεία που έχω πάει ως τώρα: μελάνι για τη σφραγίδα που χρησιμοποιείται για υπογραφές, πατάκι που μπαίνει κάτω από το χαρτί ώστε η σφραγίδα να βγει σωστά και χαρτάκια για να σκουπίσεις το μελάνι από τη σφραγίδα μετά τη χρήση.
Παρεμπιπτόντως, τις επόμενες τρεις μερες, δε θα ποστάρω --δε συμβαίνει τίποτα: θα είμαι εκτός και δε θα έχω υπολογιστή.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The character "do" or "michi" (道), the Japanese version of what the Chinese call "tao" or "dao" and which means literally and figuratively "road", is known from martial arts (kendo/剣道, judo/柔道 etc.) but also from other expressions of Japanese culture including sado/茶道 (what some people call "tea ceremony"), shodo/書道 calligraphy or kado/華道 flower arrangements (also known as "ikebana"). Here in the name of an izakaya (居酒屋) tavern on the red lantern which is characteristic of these establishments --and you are free to make your own associations.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Το ιδεόγραμμα "ντο" ή "μίτσι" (道) η ιαπωνική εκδοχή αυτού που οι Κινέζοι λένε "ταό" ή "ντάο" και που σημαίνει κυριολεκτικά και μεταφορικά "δρόμος", είναι γνωστό από τις πολεμικές τέχνες (κέντο/剣道, τζούντο/柔道 κ.λπ.) αλλά και από άλλες εκφράσεις του ιαπωνικού πολιτισμού όπως το σάντο/茶道 (αυτό που πολλοί αποκαλούν "τελετή του τσαγιού"), η καλλιγραφία σόντο/書道 ή οι ανθοσυνδέσεις κάντο/華道 (γνωστές και σαν "ικεμπάνα"). Εδώ σαν ονομασία μιας ταβέρνας ιζακάγια (居酒屋) πάνω στο χαρακτηριστικό για αυτά τα μαγαζιά κόκκινο φανάρι --και καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τους δικούς του συνειρμούς.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
In the same toilet from yesterday, a sign that says you are forbidden to dispose of your stuff in the toilet. Which makes sense. What doesn't make sense is that the sign shows broken TVs and broken microwave ovens, fans and air-conditioners. I have to say that I would really like to see who are the people who bring this type of items to Shinjuku Station to dispose of them.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Στην ίδια τουαλέτα με χθες, μια ταμπέλα που λέει ότι απαγορεύεται να εγκαταλείπει κανείς πράγματα στην τουαλέτα. Το οποίο είναι κατανοητό. Αυτό που δεν είναι κατανοητό είναι ότι η ταμπέλα δείχνει σπασμένες τηλεοράσεις και σπασμένους φούρνους μικριοκυμάτων, ανεμιστήρες και κλιματιστικά. Ομολογώ ότι θα ήθελα πολύ να δω ποιοι είναι αυτοί που φέρνουν τέτοια πράγματα στον σταθμό του Σιντζούκου για να τα εγκαταλείψουν.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
In the entrance of one of the Shinjuku Station's many restrooms, a system that allows you to lock your luggage while you are using the restroom.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Στην είσοδο μιας από τις πολλές τουαλέτες του σταθμού του Σιντζούκου, ένα σύστημα για να κλειδώνει κανείς τις αποσκευές του όσο χρησιμοποιεί την τουαλέτα.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...the word "dojo" (道場) in Japan is used more widely. Here, for example it is in the name of an izakaya tavern specializing in tuna and called "Sakanaya Dojo" (さかなや道場) i.e. "fishmonger's dojo. In Kanagawa's Shonandai (湘南台).
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...η λέξη "ντότζο" (道場) στην Ιαπωνία χρησιμοποιείται ευρύτερα. Εδώ, για παράδειγμα, είναι στην ονομασία μιας ταβέρνας ιζακάγια που ειδικεύεται στον τόνο και η οποία λέγεται "Σακανάγια Ντότζο" (さかなや道場), ήτοι "το ντότζο του ψαρά" --αυτού που τα πουλάει, όχι αυτού που τα πιάνει. Στο Σοναντάι (湘南台) της Καναγκάουα.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The proof? All these are bath salts and toys that make small children to want to go to the bathtub --from children's anime like Doraemon and Anpanman to dinosaurs, to Disney and Hello Kitty.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Η απόδειξη; Όλα αυτά είναι άλατα μπάνιου και παιχνίδια που κάνουν τα μικρά παιδιά να θέλουν να μπουν στην μπανιέρα --από παιδικά άνιμε όπως ο Ντοραεμόν και ο Άνπανμαν μέχρι δεινόσαυρους, μέχρι Ντίσνεϊ και Χελόου Κίτι.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...of the Inari (稲荷) chain of which Tokyo is full of and which are remnants of the Edo period. This one is in Nihonbashi, it's called Oman Inari (於満稲荷) and its name comes from one of Tokugawa Ieyasu's concubines who used to shop in the area for goods that she would then offer to various temples and shrines. Apparently Ms Oman was a very good customer of the Nihonbashi merchants so they built this Inari to honor her.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...της αλυσίδας Ινάρι (稲荷) από τους οποίους είναι γεμάτο το Τόκιο και οι οποίοι έχουν απομείνει από την περίοδο Έντο. Ο συγκεκριμένος είναι στο Νιχονμπάσι, λέγεται Όμαν Ιναρι (於満稲荷) και η ονομασία αναφέρεται σε μια από τις παλλακίδες του σογκούν Τοκουγκάουα Ιεγιάσου η οποία ψώνιζε στην περιοχή διάφορα αγαθά τα οποία τα έκανε πρόσφορα σε διάφορους ναούς. Φαίνεται ότι η κ. ΟΜάν ήταν πολύ καλή πελάτισσα των εμπόρων του Νιχονμπάσι και γι αυτό έφτιαξαν αυτόν τον Ινάρι προς τιμήν της.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...still in Ginza, a koban (交番) police box with a big map of the area and the statue of a little girl with the inscription "はぐれっ子" ("hagureko") which means something like "stray kid". With no further explanation.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...πάντα στην Γκίνζα, ένα αστυνομικό φυλάκιο κομπάν (交番) με έναν μεγάλο χάρτη της περιοχής και ένα άγαλμα που δείχνει ένα κοριτσάκι και έχει την επιγραφή "はぐれっ子" ("χαγουρέκο") που σημαίνει κάτι σαν "αλητάκι" ή "αλανάκι". Χωρίς καμία περαιτέρω εξήγηση.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
One of Ginza's institutions since 1960: a shop selling lottery tickets that is considered lucky because 521 people have become millionaires buying their tickets from there --usually it is very crowded but that day it was early and it hadn't fully opened yet. One detail that you will miss if you don't read Japanese are the signs that read "億の細道" ("oku no hosomichi") i.e. "the narrow road to 100.000.000": this is a pun on "The Narrow Road to the Deep North" by haiku poet Matsuo Basho which is also read "oku no hosomichi" but with different characters ("奥の細道").
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Ένας από τους θεσμούς της Γκίνζα από το 1960: ένα μαγαζί που πουλάει λαχεία και που θεωρείται τυχερό γιατί 521 άνθρωποι έχουν γίνει εκατομμυριούχοι αγοράζοντας τα λαχεία τους από εκεί --συνήθως έχει πολύ κόσμο αλλά εκείνη την ημέρα ήταν νωρίς το πρωί και ακόμα δεν είχε ανοίξει εντελώς. Μια λεπτομέρεια που πάει χαμένη αν δεν ξέρει κανείς ιαπωνικά είναι οι ταμπέλες που γράφουν "億の細道" ("όκου νο χοσομίτσι") δηλαδή "ο στενός δρόμος των 100.000.000": πρόκειται για λογοπαίγνιο με το "Ο Στενός Δρόμος Προς τα Βάθη του Βορρά" του ποιητή των χαϊκού Ματσούο Μπάσο το οποίο διαβάζεται επίσης ("όκου νο χοσομίτσι") αλλά με διαφορετικά ιδεογράμματα ("奥の細道").
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...that they chose a Greek word for their bath salts. And bypass the fact that they missed somewhat: the sea is "thalassa" not "thalasso".
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...που επέλεξαν μια ελληνική λέξη για τα άλατα μπάνιου τους. Και να παρακάμψω το γεγονός ότι τους ξέφυγε κάπως.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
With so much rice they consume and with so many varieties of onigiri, it was a matter of time until someone thought to make a jambalaya onigiri. And although I have never been to New Orleans and I don't know how close they got, it was delicious.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Με τόσο ρύζι που καταναλώνουν και με τόσες ποικιλίες ονίγιρι που υπάρχουν, ήταν θέμα χρόνου μέχρι να σκεφτεί κάποιος να φτιάξει τζαμπαλάγια ονίγιρι. Και παρότι δεν έχω πάει στη Νέα Ορλεάνη και δεν ξέρω πόσο κοντά έχουν πέσει, ήταν ωραίο.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...some others, are completely indifferent to yesterday's ramen.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...κάποιοι άλλοι αδιαφορούν εντελώς για τα χτεσινά ράμεν.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...an impressive ramen-ya at Yurakucho Station, on the western side of Ginza. I don't know how good their ramen are but it certainly draws your attention, even in daylight.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...ένα εντυπωσιακό ράμεν-για στον σταθμό του Γιουρακουτσό, στη δυτική πλευρά της Γκίνζα. Δεν ξέρω πόσο καλά είναι τα ράμεν του αλλά σίγουρα σου τραβάει την προσοχή, ακόμα και με το φως της ημέρας.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...to sit cross-legged: sometimes the stool of a ramen-ya will do just fine.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...για να καθίσουν σταυροπόδι: μερικές φορές αρκεί το σκαμπό ενός ράμεν-για.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...between Ueno and Akihabara, a workshop where you learn how to make Daruma dolls and also buy Daruma-theme sweets. On one hand it looks somewhat funny but personally I like that there is still interest for these traditional dolls --despite my particular relationship with them.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...μεταξύ Ουένο και Ακιχαμπάρα, ένα εργαστήριο στο οποίο μαθαίνεις πώς να φτιάχνεις κούκλες Νταρούμα και να αγοράσεις γλυκά με θέμα τους Νταρούμα. Από μια μεριά φαίνεται κάπως αστείο αλλά προσωπικά μου αρέσει που εξακολουθεί να υπάρχει ενδιαφέρον για τις παραδοσιακές αυτές κούκλες --ανεξάρτητα από τη δική μου ιδιαίτερη σχέση μαζί τους.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
A campaign by the two Tokyo metro companies in a collaboration with the Metropolitan Park Association: a stamp rally, one of the Japanese's favorite hobbies where you visit various locations according to some plan, collect stamps from each place, put them in a special card and when you collect all of them, you win some prize; the difference is that the particular stamp rally is for parks that become emergency relief centers in the case of natural disasters.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Καμπάνια των δύο εταιρειών του μετρό του Τόκιο σε συνεργασία με την Μητροπολιτική Ένωση Πάρκων: σταμπ-ράλι, ένα από τα αγαπημένα χόμπι των Ιαπώνων όπου πηγαίνεις σε συγκεκριμένα μέρη βάσει κάποιου σχεδίου, παίρνεις σφραγίδες από το καθένα, τις βάζεις σε μια ειδική κάρτα και όταν τις μαζέψεις όλες κερδίζεις κάποιο έπαθλο --η διαφορά είναι ότι το συγκεκριμένο σταμπ-ράλι είναι για πάρκα τα οποία μετατρέπονται σε κέντρα συγκέντρωσης του πληθυσμού σε περίπτωση φυσικών καταστροφών.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
A poster in a restaurant belonging to a chain belonging to a major holding company, is informing potential workers that the company supports diversity in appearance: they can have their hair dyed in whatever color they want, they can have piercings and they do not need to wear hairnets.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Αφίσα σε εστιατόριο-αλυσίδα που ανήκει σε μεγάλο όμιλο χόλντινγκ, ενημερώνει τους υποψήφιους εργαζόμενους ότι η επιχείρηση υποστηρίζει τη διαφορετικότητα σε ό,τι αφορά την εμφάνιση: μπορούν να έχουν μαλλιά βαμμένα ό,τι χρώμα θέλουν, να έχουν πίρσινγκ και δε χρειάζεται να φοράνε δίχτυ στα μαλλιά.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
One of the things that I find impressive in Japan is the various professional vehicles that I see all around I had never seen in Greece or even in Europe. Like these folding cranes that were parked the other day very close to our house in Asakusa.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Ένα από τα πράγματα που με έχουν εντυπωσιάσει στην Ιαπωνία είναι τα διάφορα επαγγελματικά οχήματα που βλέπω τριγύρω μου και που δεν είχα ποτέ δει στην Ελλάδα ή ούτε καν στην Ευρώπη. Όπως αυτοί οι πτυσσόμενοι γερανοί που ήταν σταματημένοι τις προάλλες πολύ κοντά στο σπίτι μας στην Ασακούσα.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...that I got kaminari (雷/lightning) at Kaminarimon (雷門/Gate of Lightning ), Asakusa's and perhaps Tokyo's symbol. The picture isn't very good but I think it captures the atmosphere somewhat --the time was about 19:30 i.e. it was completely dark.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...που πέτυχα καμινάρι (雷/αστραπές) στο Καμιναριμόν (雷門/Πύλη της Αστραπής), το σύμβολο της Ασακούσα και ίσως και του Τόκιο. Η φωτογραφία δεν είναι πολύ καλή αλλά κάπως αποδίδει την ατμόσφαιρα, νομίζω --η ώρα ήταν περίπου 19:30, δηάδή είχε σκοτεινιάσει πλήρως.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...probably wouldn't have been proud he became donuts --in Roppongi. And maybe even more so because the particular donuts are vegan. Perhaps his only consolation would be that they are "doughnuts" and not "donuts".
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...πιθανότατα δε θα ήταν περήφανος που έγινε ντόνατς --στο Ροπόνγκι. Και ίσως ακόμα περισσότερο επειδή τα συγκεκριμένα ντόνατς είναι βίγκαν. Ίσως η μόνη του παρηγοριά θα ήταν ότι είναι "doughnuts" και όχι "donuts".
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
