...also to clean big buildings' windows, also at Marunouchi.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...also to clean big buildings' windows, also at Marunouchi.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...επίσης για καθάρισμα παραθύρων μεγάλων κτιρίων, επίσης στο Μαρουνοούτσι.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...of big buildings. This is one --here, at Marunouchi.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...των μεγάλων κτιρίων. Αυτός είναι ένας --εδώ, στο Μαρουνοούτσι.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The central entrance of the Mitsukoshi (三越) department store in Nihonbashi with its lions, made in 1914 and inspired by those in London's Trafalgar square, dressed for the upcoming Halloween.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Η κεντρική είσοδος του πολυκαταστήματος Μιτσουκόσι (三越) στο Νιχονμπάσι με τα λιοντάρια του, φτιαγμένα το 1914 και εμπνευσμένα από εκείνα της πλατείας Τραφάλγκαρ στο Λονδίνο, ντυμένα για το επερχόμενο Χαλοουΐν.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
It is one of Tokyo's (and especially East Tokyo) characteristics that take some getting used to: cemeteries among apartment buildings, usually accessible from the temple they belong to but also from a simple door in some simple wall. Because Japan has a cremation rate of 99.9%, these graves are just glorified urn storage units, usually for whole families and for many generations; especially between Asakusa and Ueno are dozens of such cemeteries since there are dozens of temples.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Πρόκειται για ένα από τα χαρακτηριστικά του Τόκιο (και ειδικά του ανατολικού) που παίρνει λίγο χρόνο μέχρι να τα συνηθίσεις: νεκροταφεία ανάμεσα σε πολυκατοικίες, συνήθως προσβάσιμα από τον ναό στον οποίο ανήκουν αλλά και από κάποια απλή πόρτα που βρίσκεται σε έναν απλό τοίχο. Επειδή στην Ιαπωνία οι νεκροί καίγονται κατά 99,9% οι τάφοι αυτοί δεν είναι παρά κάπως μεγαλόσχημες αποθήκες τεφροδόχων, συνήθως για ολόκληρες οικογένειες και για πολλές γενιές --ειδικά μεταξύ Ασακούσα και Ουένο υπάρχουν δεκάδες τέτοια νεκροταφεία μια και υπάρχουν δεκάδες ναοί.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
The famous clothing store Uniqlo is also selling flowers and plants. Here at its Ginza branch, a stand with flowers and in the middle special long plastic bags with a little water so the flowers you buy won't stay without water until you go home.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Το γνωστό κατάστημα ρούχων Uniqlo πουλάει και λουλούδια και φυτά. Εδώ, στο υποκατάστημά του στην Γκίνζα, ένα σταντ με λουλούδια και στη μέση ειδικές στενόμακρες σακούλες που έχουν μέσα λίγο νερό ώστε τα λουλούδια που θα πάρεις να μη μείνουν χωρίς νερό μέχρι να τα πας στο σπίτι σου.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...what are you, again?
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...τι είσαστε, είπαμε;
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...you are picturing when you say that Japan is the land of robots, but it is a real robot that even does two jobs: cleaning and selling, in this case, sweet chestnuts. And has the face of a teddy bear because --Japan. (At the Daiso 100 yen store in Ginza.)
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...που φαντάζεσαι όταν λες ότι η Ιαπωνία είναι η χώρα των ρομπότ, αλλά είναι ένα κανονικό ρομπότ το οποίο κάνει μάλιστα δύο δουλειές: καθαρίζει και πουλάει, εν προκειμένω, γλυκά κάστανα. Και έχει και πρόσωπο αρκουδακιού διότι --Ιαπωνία. (Στο μαγαζί 100 γεν Daiso στη Γκίνζα.)
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...but the lady is probably taking it too far.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...αλλά η κυρία μάλλον το παρατραβάει κάπως.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Of course there are areas of Tokyo I don't like! One of them is Roppongi (六本木) which from the first moment I got there felt like a playground for a particular type of foreigner who lives in Tokyo for three to five years because of a job transfer --to a great extent this is due to the fact that the broader Roppongi houses most embassies. Therefore, I liked very much that the local authorities came up with the slogan "Zeroppongi": I couldn't had said it better!
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Βεβαίως υπάρχουν περιοχές του Τόκιο που δεν μου αρέσουν! Μια από αυτές είαι το Ροπόνγκι (六本木) το οποίο από την πρώτη στιγμή μου φάνηκε σαν παιδική χαρά ενός συγκεκριμένου είδους ξένου που ζει στο Τόκιο γύρω στα τρία με πέντε χρόνια λόγω μετάθεσης από τη δουλειά του --εν πολλοίς γι αυτό ευθύνεται το γεγονός ότι στο ευρύτερο Ροπόνγκι βρίσκονται οι περισσότερες πρεσβείες. Συνεπώς μου άρεσε πολύ που οι τοπικές αρχές σκέφτηκαν το σλόγκαν "Zeroppongi": δεν θα μπορούσα να το έχω πει καλύτερα!
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...here is a huge shrimp tempura hanging in front of one of Asakusa's many tempura places. I probably have said it before but if you ever find yourself here, you should definitely try the tendon (天丼): shrimp, vegetable and fish tempura on a bed of rice topped with a sauce that takes away the crispiness but gives amazing flavor!
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...να μια τεράστια γαρίδα τέμπουρα που κρέμεται έξω από ένα από τα πολλά τεμπουράδικα της Ασακούσα. Μάλλον το έχω πει κι άλλοτε όμως αν βρεθείτε ποτέ εδώ, θα πρέπει να δοκιμάσετε οπωσδήποτε τέντον (天丼): γαρίδες, λαχανικά και ψάρι τέμπουρα πάνω σε ρύζι γαρνιρισμένο με μια σάλτσα που κόβει την τραγανάδα αλλά δίνει εξαιρετική γεύση!
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...of a Shinto shrine and architecture; the problem here is that it is rarely visible from street level. And in a way, that's a good thing since it's obviously a personal approach. To make the whole thing even more Japanese, the sign says that it is a school teaching calculation using the abacus.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...σιντοϊστικού ναού και αρχιτεκτονικής· το πρόβλημα μ' αυτόν είναι ότι σπάνια μπορείς να τον δεις από το επίπεδο του δρόμου. Και από μια μεριά καλύτερα καθώς πρόκειται για μια σαφέστατα προσωπική προσέγγιση. Για να κάνουμε δε το όλο πράγμα ακόμα πιο ιαπωνικό, η επιγραφή λέει ότι πρόκειται για σχολή που διδάσκει υπολογισμό με άβακα.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Here, a Shinto shrine...
...and here the same shrine in context: these counterpoints are among my favorite things in Japan and especially in Tokyo. Here, near Akihabara.
(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Εδώ, ένας σιντοϊστικός ναός...
...και εδώ ο ίδιος ναός σε πλαίσιο (ιν κόντεξτ, που λένε): αυτού του είδους οι αντιστίξεις, είναι από τα αγαπημένα μου πράγματα στην Ιαπωνία και δη στο Τόκιο. Εδώ, κοντά στην Ακιχαμπάρα.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...left Asakusa over a century ago but Kabuki never did. Here, next to the river, a building with cherry blossoms and on the upper right corner, a portrait of Sukeroku (助六) one of the most famous and most loved Kabuki heroes from the play with the same name. The building is on a small street called "Sukeroku Yume Dori" (助六夢通り) i.e. "Sukeroku Dream Street".
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...έφυγαν από την Ασακούσα πριν από έναν αιώνα όμως το Καμπούκι δεν έφυγε ποτέ. Εδώ, δίπλα στο ποτάμι, ένα κτίριο με κερασιές και πάνω δεξιά ένα πορτρέτο του Σουκερόκου (助六), ενός από τους πιο διάσημους και πιο αγαπητούς ήρωες του Καμπούκι από το ομώνυμο έργο. Το κτίριο βρίσκεται σε ένα δρομάκι που λέγεται "Σουκερόκου Γιούμε Ντόρι" (助六夢通り) δηλαδή "Οδός του Ονείρου του Σουκερόκου".
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...here's one of the most incomprehensible I have seen in Japan; to be fair though, the restaurant in question was Indian, I think --certainly not Japanese. And it is somewhere around Ueno.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...να και μια από τις πιο ασυνάρτητες που έχω δει στην Ιαπωνία· για να είμαστε δίκαιοι πάντως, το εν λόγω εστιατόριο είναι, νομίζω, ινδικό --σίγουρα όχι ιαπωνικό. Και βρίσκεται κάπου στο Ουένο.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...here's another one offering a type of entertainment that I thought was limited to fraternity houses and bachelor parties. According to the sign, here it also comes in machine form.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...να και ένα ακόμα που προσφέρει ένα είδος ψυχαγωγίας που νόμιζα ότι περιορίζεται στις εστίες των αδελφοτήτων των αμερικανικών πανεπιστημίων και σε (αμερκάνικα) μπάτσελορ πάρτι. Εδώ, από ό,τι λέει, υπάρχει και σχετικό μηχάνημα.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...I assume of people with similar interests. Which I would like to research a little more.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...υποθέτω ανθρώπων με παρόμοια ενδιαφέροντα. Τα οποία θα ήθελα να διερευνήσω λίγο περισσότερο.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...and the areas around stations, there are people to help you. And not just people.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...και με τις περιοχές γύρω από τους σταθμούς, υπάρχουν άνθρωποι για να σε βοηθήσουν. Και όχι μόνο άνθρωποι.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...that trouble people a lot in the railroad network that services the Tokyo metropolitan area is this: a line that changes names from area to area. In this example it is the Hanzomon Line (半蔵門線) of the Tokyo Metro (東京メトロ) company that has this name only between Shibuya and Oshiage. East of Oshiage its called Tobu Skytree Line (東武スカイツリーライン) and west of Shibuya it is called Tokyo Denentoshi (田園都市線) and is operated by two different companies, Tobu (東武) and Tokyu (東急), respectively.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...που μπερδεύουν πολύ τον κόσμο στο σιδηροδρομικό δίκτυο που εξυπηρετεί τη μητροπολιτική περιοχή του Τόκιο είναι αυτό: μια γραμμή που αλλάζει ονομασία από περιοχή σε περιοχή. Στο παράδειγμα είναι η γραμμή Χάνζομον (半蔵門線) της εταιρείας Tokyo Metro (東京メトロ) που έχει την ονομασία αυτή μόνο μεταξύ Σιμπούγια και Οσιάγκε. Ανατολικά του Οσιάγκε λέγεται Tobu Skytree Line (東武スカイツリーライン) και δυτικά της Σιμπούγια λέγεται Τόκιου Ντενεντόσι (田園都市線) και τη διαχειρίζονται δύο διαφορετικές εταιρείες, η Τόμπου (東武) και η Τόκιου (東急), αντίστοιχα. Ευτυχώς δεν πρόκειται για κάτι που συμβαίνει συχνά αλλά δυστυχώς πρόκειται για κάτι που συμβαίνει αρκετά.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...are Fujin (風神), the god of winds and Raijin (雷神), the god of thunder and lightning, children of the goddess Izanami n Mikoto (伊邪那美命) who with her brother and husband Izanagi no Mikoto (伊邪那岐命) created Japan. This depiction has been created by the painter Tawaraya Sotatsu (俵屋 宗達, 1570-1640) and is in Kyoto --in the picture, some very imaginative leather worker transferred it to the soles of a pair of shoes. The shop is in Tokyo's Jimbocho (神保町) which is known for its countless bookshop and antiquarian bookshops and has been featured on this here blog.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...είναι ο Φουτζίν (風神), ο θεός των ανέμων και ο Ράιτζιν (雷神), ο θεός της αστραπής και της βροντής, παιδιά της θεάς Ιζανάμι νο Μικότο (伊邪那美命) η οποία μαζί με τον αδερφό και συζυγό της, Ιζανάγκι νο Μικότο (伊邪那岐命) δημιούργησαν την Ιαπωνία. Η συγκεκριμένη απεικόνιση έχει φτιαχτεί από τον ζωγράφο Ταουαράγια Σοτάτσου (俵屋 宗達, 1570-1640) και βρίσκεται στο Κιότο --στη φωτογραφία, κάποιος τεχνίτης δέρματος με πολλή φαντασία τη μετέφερε στις σόλες ενός ζευγαριού παπουτσιών. Το μαγαζί είναι στο Τζιμπότσο (神保町) του Τόκιο, γνωστό για τα αμέτρητα βιβλιοπωλεία και παλαιοβιβλιοπωλεία του και θέμα σ' αυτό εδώ το μπλογκ.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
...so when they do, it's good to know where and this restaurant in Ueno makes it clear that it is one such place. Incidentally, the most common way of cooking lamb in Japan is grilling it with vegetables and this is called "jinkisukan" (ジンギスカン) i.e. "Genghis Khan" --oddly enough this shop doesn't offer it.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
...οπότε όταν τρώνε, καλό είναι να ξέρουν πού και το εστιατόριο αυτό, στο Ουένο, κάνει σαφές ότι είναι ένα τέτοιο μέρος. Παρεμπιπτόντως, ο συνηθέστερος τρόπος μαγειρέματος αρνιού στην Ιαπωνία είναι το ψήσιμο με διάφορα λαχανικά το οποίο ονομάζεται "τζινγκισουκάν" (ジンギスカン), δηλαδή "Τζένγκις Χαν" --το συγκεκριμένο μαγαζί, παραδόξως δεν το σερβίρει.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
And when we say "Tokyo" we mean its historical center, Nihonbashi bridge. The photo isn't a photo but the photo of an illustration of how the bridge will look when the enormous task of moving the highway overpass that is, well, over it, under the river is completed. On the back, you can see that the plan is to also make a wooden bridge, parallel to the concrete one so that it will be the way it was in the Edo Period. As to when all these wonderful things will happen, it is clearly written on the upper left corner: in 2000 something. (To be fair, the project has begun -as a matter of fact, the illustration is posted on its fencing together with other images and information about Nihonbashi and its importance- but it is indeed huge and involves, among other things, shutting down one of the country's main highways for a long period of time.)
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Και όταν λέμε "Τόκιο" εννοούμε το ιστορικό του κέντρο, τη γέφυρα Νιχονμπάσι. Η φωτογραφία δεν είναι φωτογραφία αλλά η φωτογραφία μιας εικονογράφησης για το πώς θα είναι η γέφυρα όταν θα ολοκληρωθεί το τεράστιο έργο της μεταφοράς του τμήματος του αυτοκινητοδρόμου που περνάει από πάνω της, κάτω από το ποτάμι --στο πίσω μέρος, φαίνεται ότι το σχέδιο είναι να φτιάξουν και μια ξύλινη γέφυρα, παράλληλα με τη χτιστή για να είναι όπως ήταν την εποχή του Έντο. Όσο για το πότε θα γίνουν αυτά τα καταπληκτικά, το λέει ξεκάθαρα επάνω αριστερά: το 2000 κάποτε. (Για να είμαστε δίκαιοι, το έργο έχει αρχίσει -η εικονογράφηση μάλιστα είναι κολλημένη στην περίφραξή του μαζί με άλλες φωτογραφίες και πληροφορίες για το Νιχονμπάσι και τη σημασία του- αλλά είναι όντως τεράστιο και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το κλείσιμο ενός από τους κύριους αυτοκινητόδρομους της χώρας για μεγάλο χρονικό διάστημα.)
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
Of course with takoyaki. And a cat --because there's always room for a cat, even on a store's shutters.
(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).
Φυσικά με τακογιάκι. Και με μια γάτα --επειδή πάντα υπάρχει χώρος για μια γάτα, ακόμα και στα ρολά ενός μαγαζιού.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).