Πρόκειται για το υποκατάστημα στην Γκίνζα ενός μαγαζιού του Κιότο που λέγεται Ριοκουτζουάν Σιμίζου (緑寿庵清水) και που από το 1847 φτιάχνει κάτι ζαχαρωτά που λέγονται κονπεϊτό (金平糖)· η κυρία με το κιμονό είναι υπάλληλος.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
2 comments:
να ρωτησω λιγο,
διαβαζω ειδησεις που αφορα καταστηματα στο τοκιο(μινι μαρκετ,κρεοπωλειο,ζαχαροπλαστειο-φουρνος κλπ...)χωρις υπαλληλους μεσα(self-checkout)αποτελουν ακομα εξαιρεση ή αρχιζουν σιγα σιγα να εμφανιζονται ολοενα και περισσοτερο;
ευχαριστω!!!
Εμφανίζονται περισσότερο αλλά ακόμα εξαίρεση είναι. Λογικά πάντως, και δεδομένου του προβλήματος έλλειψης προσωπικού, θα συνεχίσουν να αυξάνονται, πιστεύω. Παρεμπιπτόντως, ειδικά τα κρεοπωλεία αμφιβάλω ότι θα το υιοθετήσουν ποτέ γιατί είναι μικρά, οικογενειακά καταστήματα που εξυπηρετούν πάνω από το ψυγείο, όπως είναι τα κρεοπωλεία στα σούπερ-μάρκετ της Αθήνας. Τα αυτόματα ταμεία είναι φαινόμενο που σχετίζεται περισσότερο με μεγάλες επιχειρήσεις (σούπερ-μάρκετ από μεγάλες αλυσίδες, κομπίνι, Uniqlo κ.λπ.)
Post a Comment