(1728) Speaking about Nara...

... you can't not mention Kofukuji (興福寺) temple, one of the Seven Great Buddhist Temples of the city when it was the capital Heijo-kyo (平城京) and gave its name to a period of Japanese history (Nara Jidai/奈良時代, 710-794). Kofukuji was completed a little before that, in 669 and it is indeed impressive. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1728) Μιλώντας για τη Νάρα...

...δεν μπορεί κανείς να μην αναφέρει τον ναό Κοφούκουτζι (興福寺), έναν από τους Επτά Μεγάλους Βουδιστικούς Ναούς της πόλης όταν ήταν η πρωτεύουσα Χέιτζο-κιο (平城京) και έδωσε το όνομά της σε μια περίοδο της ιαπωνικής ιστορίας (Νάρα Τζιντάι/奈良時代, 710-794). Το Κοφούκουτζι ολοκληρώθηκε λίγο πριν, το 669 και είναι πραγματικά εντυπωσιακό. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1727) But Nara is mostly famous...

...for its deer. Which, as we mentioned, are a lot. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1727) Αλλά η Νάρα είναι κυρίως διάσημη...

...για τα ελάφια της. Τα οποία, όπως είπαμε, είναι πολλά.

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1726) Of course Nara is also famous...

...for Todaiji (東大寺) the temple of the Great Buddha who by now has seen 13 centuries go by (he was made in 752). 

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1726) Βεβαίως η Νάρα είναι διάσημη και...

...για το Τοντάιτζι (東大寺) τον ναό του Μεγάλου Βούδα που ως τώρα έχει δει 13 αιώνες να περνούν (φτιάχτηκε το 752).

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1725) But Nara is also famous...

...for its deer. Which are also related to Kasuga Taisha we mentioned yesterday and which wander freely around the city's big park (where Kasuga Taisha also is.) 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1725) Η Νάρα είναι όμως διάσημη...

...και για τα ελάφια της. Τα οποία σχετίζονται με το Κάσουγα Τάισα που λέγαμε εχτές και που κυκλοφορούν ελεύθερα στο μεγάλο πάρκο της πόλης (όπου βρίσκεται και το Κάσουγα Τάισα.)

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1724) Nara is famous...

...for the Kasuga Taisha (春日大社) shrine, one of the oldest (it was established in 768) and most important (it was the shrine of the powerful Fujiwara/藤原 clan) shrines in Japan.

In turn it's famous for the numerous lanterns, donated by worshipers that can be found in its precincts. (Incidentally, the lanterns are called "toro/灯籠".)

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1724) Η Νάρα είναι διάσημη...

...για το Κάσουγα Τάισα (春日大社), έναν από τους παλιότερους (φτιάχτηκε το 768) και σημαντικότερους (ήταν ο ναός της πανίσχυρης πατριάς Φουτζιουάρα/藤原) ναούς της Ιαπωνίας.

Και ο οποίος με τη σειρά του, είναι διάσημος για τα πάμπολα φανάρια-αφιερώματα που υπάρχουν στους χώρους του.  (Παρεμπιπτόντως, τα φανάρια αυτά λέγονται "τόρο/灯籠".)

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1723) Flowery unpacking

It's one of the things that catch you unawares in Japan: someone gives you a packet as a gift saying "they are senbei crackers" which, as frequent Nihon Arekore readers know are the traditional Japanese version of junk-food. He does say that they are from a good company (it's called "Kakiyama"/柿山) and you start suspecting something from the wrapping...

...but what you see when you open the box...

...certainly doesn't make you think "junk-food".

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1723) Λουλουδιασμένο ξεπακετάρισμα

Είναι από τα πράγματα που μερικές φορές σε πιάνουν εξ απροόπτου στην Ιαπωνια: σου δίνει κάποιος ένα πακέτο για δώρο και σου λέει "είναι κάτι κράκερ σεμπέι" τα οποία, όπως ξέρουν όσοι διαβάζουν το Nihon Arekore τακτικά είναι, βασικά, η παραδοσιακή ιαπωνική εκδοχή του τζανκ-φουντ. Σου λέει ότι είναι από  καλή εταιρεία (λέγεται "Κακιγιάμα"/柿山) και κάτι αρχίζεις κάτι να υποψιάζεσαι και από το περιτύλιγμα...

...όμως αυτό που βλέπεις όταν ανοίγεις το κουτί...

... σίγουρα δε σε κάνει να σκεφτείς "τζανκ φουντ". 

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1722) Despite its high-tech appearance...

...especially at night, with this lighting, Sinkyouji (眞敬寺) in Kuramae is a temple and depository for ihai (位牌) or memorial tablets with names of deceased.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1722) Παρά την πολύ χάι-τεκ εμφάνισή του...

...ειδικά τη νύχτα, με αυτόν τον φωτισμό, το Σινκιότζι (眞敬寺) στο Κουραμαέ είναι ναός και αποθετήριο για ιχάι (位牌) ή αναμνηστικές πλακέτες με ονόματα εκλιπόντων. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1721) It could have been somewhat surrealistic...

...since bouzouki isn't exactly the most popular instrument in Japan but it was the opening of a Greek restaurant ("Filoi", owned by a good friend of ours). And, to the extent I can tell, Yoya-san wasn't at all bad as a bouzouki player!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1721) Θα μπορούσε να είναι κάπως σουρεαλιστικό...

...καθώς το μπουζούκι δεν είναι το δημοφιλέστερο όργανο στην Ιαπωνία όμως ήταν τα εγκαίνια ενός ελληνικού εστιατορίου (του "Filoi" το οποίο το έχει μια καλή μας... φίλη) Επιπλέον, και από όσο μπορώ να καταλάβω, ο Γιόγια-σαν δεν τα πήγε καθόλου άσχημα ως μπουζουξής! 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1720) The sound princess

Otherwise, the literal translation of the word "otohime" (音姫). Actually, it is a gadget that makes water sounds when you are in the toilet so it will cover the natural sounds that might occur and that might make you feel uncomfortable. In theory its target is women but from time to time you can also find it in men's toilets as well.

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1720) Η πριγκίπισσα του ήχου

Ή αλλιώς η κυριολεκτική μετάφραση της λέξης "οτοχίμε" (音姫). Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια συσκευή που βγάζει ήχο νερού όταν βρίσκεται κανείς στην τουαλέτα ώστε να καλύπτονται τυχόν φυσικοί ήχοι που μπορεί να φέρουν τον χρήστη της σε δύσκολη θέση. Θεωρητικώς απευθύνεται σε γυναίκες όμως πού και πού το βλέπεις και σε αντρικές τουαλέτες. 

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1719) Fish "themed" izakaya...

...like "Toro Maguro" (とろ鮪) in Ningyocho (人形町), one of Tokyo's most old-fashioned areas are something of a (relatively recent) trend. 

The decoration is matching with wood, nets, ropes, buoys...

...and of course the fish themselves...

...and the seafood like this sashimi assortment with toro (とろ) fatty tuna itself in the center are excellent. 

Also very good were these soba noodles with a duck fillet. (Because man can't live on fish alone!)

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1719) Τα ιζακάγια με "θέμα" τα ψάρια...

...όπως το "Τόρο Μαγούρο" (とろ鮪) στο Νινγκιοτσό (人形町), μια από τις πιο παλιοκαιρίτικες περιοχές του Τόκιο, έχουν γίνει κάπως της μόδας (σχετικά) τελευταία. 

Η διακόσμηση είναι αντίστοιχη με ξύλο, δίχτυα, σχοινιά, σημαδούρες...

...και βεβαίως τα ίδια τα ψάρια...

...και τα θαλασσινά τους, όπως αυτή η ποικιλία σασίμι με τον ίδιο τον τόρο (とろ) το παχύ κομμάτι του τόνου σε κεντρική θέση είναι εξαιρετικά. 

Πολύ καλά ήταν και αυτά τα σόμπα με φιλέτο πάπιας. (Γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μόνο με ψάρια!)

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1718) Rather unfitting for a city...

...that supposedly takes tradition very seriously, Kyoto central station looks more like a setting from a science fiction film.  

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1718) Μάλλον αταίριαστος για μια πόλη...

...που υποτίθεται ότι παίρνει την παράδοση πολύ σοβαρά, ο κεντρικός σταθμός του Κιότο μοιάζει περισσότερο σαν σκηνικό από ταινία επιστημονικής φαντασίας. 

 (Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1717) Owl café ...

...aren't just a Tokyo thing. Here one in Kyoto, on the second floor of a cat café, of course. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1717) Τα καφέ με κουκουβάγιες...

...δεν είναι υπόθεση μόνο του Τόκιο. Εδώ ένα στο Κιότο, στον δεύτερο όροφο ενός καφέ με γάτες, βεβαίως.

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).