(1205) Πρόσφατα έθιμα

Πριν από ενάμιση χρόνο, είχα γράψει στο Greecejapan ένα κείμενο σχετικά με την, ομολογουμένως εντυπωσιακή καθαριότητα του Τόκιο και τελείωνα την πρώτη παράγραφό του με τη φράση "φαίνεται ότι η ανάγκη να είναι τα πράγματα καθαρά είναι πολύ παλιά υπόθεση σ’ αυτόν εδώ τον τόπο." Δυστυχώς, για μένα, είχα για μια ακόμα φορά υποτιμήσει τη συχνότητα με την οποία οι Ιάπωνες επινοούν παραδόσεις -προς υπεράσπισή μου, ο λόγος που ξεγελάστηκα (και) αυτή τη φορά ήταν ότι όταν αποφασίσουν να υιοθετήσουν κάτι πέφτουν τόσο πολύ με τα μούτρα επάνω του και το κάνουν με τόση ένταση και σε τόση έκταση που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. 

Στη θέση μου με έβαλε μια εκπομπή που έβλεπα τις προάλλες και η οποία έλεγε ότι ως τα τέλη της δεκαετίας του 1950, το Τόκιο ήταν τόσο βρώμικο που ήταν γνωστό ως "Σκουπιδόπολη" (γκόμι-τόσι/ゴミ都市). Εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 1964 ξεκίνησε λοιπόν μια τεράστια καμπάνια καθαριότητας στην οποία συμμετείχε ακόμα και ο στρατός και κάπως έτσι φτάσαμε στο Τόκιο που βλέπουμε σήμερα και που όλοι θαυμάζουν για την καθαριότητά του. Για την ιστορία, διασταύρωσα την ιστορία και απ' ό,τι φαίνεται είναι αρκετά γνωστή -μπορεί να βρει κανείς μπόλικες σχετικές πληροφορίες ονλάιν αν και οι περισσότερες είναι στα ιαπωνικά. 

Μια λεπτομέρεια που αξίζει να επισημάνει κανείς (και που εξηγεί και τη φωτογραφία) είναι ότι σημαντικό ρόλο στην αναμόρφωση της μητρόπολης έπαιξε η εταιρεία χημικών Sekisui (積水) η οποία το 1961 παρουσίασε τη σειρά πλαστικών κάδων απορριμμάτων "Πολιπέλ" (ポリペール) -ως τότε τα ιαπωνικά σπίτια δεν είχαν κάδους απορριμάτων. Σήμερα, 55 χρόνια μετά, οι συγκεκριμένοι κάδοι με το χαρακτηριστικό θαλασσί χρώμα εξακολουθούν να πουλάνε σαν τρελοί, υπάρχουν παντού και εξακολουθούν να συνεισφέρουν στην εικόνα του Τόκιο. Νομίζω ότι υπάρχει ένα δίδαγμα κάπου εδώ αλλά λέω να το αφήσω στην κρίση του αναγνώστη. 

 (Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).