Αν και έζησα για δύο χρόνια στο ίδιο σπίτι με μια δασκάλα σάντο (茶道), της παραστατικής τέχνης που ορισμένοι επιμένουν να αποκαλούν, εντελώς παράλογα κατά την άποψή μου "τελετή του τσαγιού", οι γνώσεις μου για το αντικείμενο παραμένουν σε πολύ βασικό επίπεδο. Ένα από τα λίγα πράγματα που ξέρω πάντως, είναι η σχολή κεραμικής που λέγεται "Ράκου-γιάκι" (楽焼) που σχετίζεται με τον άνθρωπο που πρακτικά ίδρυσε το σάντο, τον Σεν νο Ρίκιου (千利休, 1522-1591) και που είναι από τις πιο επιδραστικές στην αισθητική του, και ίσως και στην γενικότερη ιαπωνική αισθητική, ακόμα και σήμερα. Άσχετα από την ιστορία τους, οι κούπες τσαγιού Ράκου και ειδικά οι μαύρες (ή κούρο-Ράκου/黒楽) μου άρεσαν πάντοτε και αγόρασα μια όταν ήρθα στην Ιαπωνία για πρώτη φορά πριν από 15 χρόνια· όπως συμβαίνει συνήθως, κάποια στιγμή έσπασε, η πεθερά μου δεν είχε μαύρη στη συλλογή της (είχε μια κόκκινη ή άκα-Ράκου/赤楽 οι οποίες μου αρέσουν μεν αλλά όχι τόσο πολύ) και δεν την αντικατέστησα μέχρι πριν από δύο εβδομάδες που αποφάσισα να πάρω μια για τα γενέθλιά μου.
Είναι από ένα εργαστήρι στο Κιότο που λέγεται Σοράκου-γκαμα (松楽窯) το οποίο είναι παράρτημα ενός μεγαλύτερου εργαστηρίου που λέγεται επίσης Σοράκου-γκάμα αλλά γράφεται διαφορετικά (昭楽窯 https://shorakugama.com/), υπάρχει από το 1905 και είχε και έχει σχέσεις με δασκάλους του βουδισμού Ζεν που ήταν/είναι επίσης κεραμίστες αλλά και με τον Ονισαμπούρο Ντεγκούτσι (出口 王仁三郎, 1871–1948), γνωστό ως γκουρού του ιδρυτή του αϊκίντο, Μοριχέι Ουεσίμπα. Όπως κάνω συνήθως με τα πράγματα που αγοράζω για τον εαυτό μου, δεν είναι η καλύτερη που θα μπορούσα να πάρω αλλά είναι ένα καλό και αξιοπρεπές τσαουάν (茶碗, κούπα τσαγιού) που θα αγόραζε ένας ημί-προχωρημένος μαθητής του σάντο --όπως με όλα τα πράγματα στον κόσμο του σάντο, ένα Ράκου θα μπορούσε άνετα να κοστίζει δεκαπλάσια από τα 11.000 γεν που έκανε αυτό (περίπου 70€) στο Τακασιμάγια στο Νιχονμπάσι ή τα εκατονταπλάσια ή να είναι αμύθητης αξίας και να βρίσκεται στο εθνικό μουσείο στο Ουένο. Άσχετα από την τιμή μου άρεσε και ήταν το έναυσμα που χρειαζόμουν για να επιστρέψω στην παλιά μου συνήθεια να πίνω μια κούπα μάτσα κάθε μέρα!
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
0 comments:
Post a Comment