(1965) Tokyo fanatics...

...are still, one year later, having a hard time to reconcile with the idea that their beloved fish-market, the biggest in Tokyo, Japan and the world left Tsukiji, near Ginza and moved to Toyosu, in this here building. But even thy admit there was a need for it; as for the professionals, they can certainly do their job much more easily now!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1965) Οι φανατικοί του Τόκιο...

...δυσκολεύονται ακόμα, έναν χρόνο μετά να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι η αγαπημένη τους ψαραγορά, η μεγαλύτερη του Τόκιο, της Ιαπωνίας και του κόσμου έφυγε από το Τσουκίτζι, κοντά στην Γκίνζα και πήγε στο Τογιόσου, σε αυτό εδώ το κτίριο. Όμως ακόμα κι αυτοί αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα -όσο για τους επαγγελματίες, αυτοί σίγουρα κάνουν τη δουλειά τους πολύ πιο άνετα πια! 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1964) How can you resist...

...when the cook himself welcomes you this way? At an Asakusa pedestrian street.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1964) Πώς μπορείς να αντισταθείς...

...όταν σε καλωσορίζει ο ίδιος ο μάγειρας κατ' αυτόν τον τρόπο; Σε έναν πεζόδρομο της Ασακούσα. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1963) I didn't catch it this year...

...so here's its picture from last year: a rickshaw and its driver in Asakusa's Halloween street party. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1963) Δεν το πρόλαβα φέτος...

...οπότε να μια φωτογραφία του από πέρσι: ρικσό με τον οδηγό του στο πανηγύρι για το Χαλοουΐν στους δρόμους της Ασακούσα.  

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1962) Love, part two

Smart-assing is good (?) but as a friend pointed out, the statue I was writing about the other day has a rather sombre history; in a nutshell, in its dais there is buried a copy of the book "Seiki no Isho" (世紀の遺書) which contains 701 wills and diary excerpts of Japanese who were, tried, convicted and executed as war criminals after WWII. The statue was created in 1955, ten years after the war and it symbolizes the determination of the Japanese to not get involved again in war. I couldn't find anywhere why its creators chose to write the word "love" in Greek but I suspect (and because it's written using the old, polytonic orthography i.e. multi-accent writing, also used in the Bible) that there has been some influence from Christianity and the idea of love as expressed in its scripture.     

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1962) Η αγάπη, μέρος δεύτερο

Επειδή καλές (;) οι εξυπνάδες αλλά, όπως μου επεσήμανε ένας φίλος, το άγαλμα για το οποίο έγραφα προχθές έχει μια αρκετά βαριά ιστορία οπότε επί τροχάδην λέω ότι στο βάθρο του είναι θαμμένο ένα αντίτυπο του βιβλίου "Σέικι νο Ίσο" (世紀の遺書) το οποίο περιέχει 701 διαθήκες και αποσπάσματα από ημερολόγια Ιαπώνων που δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν ως εγκληματίες πολέμου, μετά τον Β' ΠΠ. Το άγαλμα φτιάχτηκε το 1955, δέκα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου και εκφράζει τη δέσμευση των Ιαπώνων να μην εμπλακούν ξανά σε πόλεμο. Δεν κατάφερα να βρω πουθενά γιατί οι δημιουργοί του αποφάσισαν να γράψουν την λέξη "αγάπη" στα ελληνικά, όμως υποπτεύομαι (και λόγω πολυτονικού) ότι υπάρχει κάποια επιρροή από τον χριστιανισμό και την ιδέα της αγάπης όπως εκφράζεται στα κείμενά του.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1961) A well built man...

...with the hands wide open to the sky. What better illustration for love, written in Japanese and in Greek? Right across Tokyo Station -no, I don't know why.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1961) Ένας γυμνασμένος άντρας...

...με τα χέρια ανοιγμένα προς τον ουρανό. Τι καλύτερη εικονογράφηση για την αγάπη, γραμμένη και στα ιαπωνικά και στα ελληνικά; Απέναντι από τον σταθμό του Τόκιο -όχι δεν ξέρω γιατί. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1960) Even if you don't speak Japanese...

...it's easy to understand what this Ginza restaurant specializes in. 

And if you go a little closer, things become even clearer. Although, and so as not to create false impressions, it isn't something very common in Japan -if nothing else, because there were never that many horses here.  

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1960) Ακόμα και αν δεν ξέρεις ιαπωνικά...

...είναι μάλλον εύκολο να καταλάβεις σε τι ειδικεύεται το συγκεκριμένο εστιατόριο στην Γκίνζα.

Και αν πας λίγο πιο κοντά, το πράγμα γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο. Παρόλα αυτά, και για να μη δημιουργούνται και περίεργες εντυπώσεις, δεν πρόκειται για κάτι συνηθισμένο στην Ιαπωνία -αν μη τι άλλο επειδή δεν υπήρχαν ποτέ εδώ τόσα πολλά άλογα. 

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1959) Rainy night in Kamakura

More precisely in the elevated pathway dankazura (段葛) in the middle of the main street Wakamiya Oji (若宮大路) leading to the Tsurugaoka Hachimangu (鶴岡八幡宮) shrine. Outside the Big Buddha, it doesn't get any more Kamakura than this. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1959) Βροχερή νύχτα στην Καμακούρα

Πιο συγκεκριμένα στον υπερυψωμένο διάδρομο ντανκαζούρα (段葛) που βρίσκεται στο μέσο του κεντρικού δρόμου Ουακαμίγια Ότζι (若宮大路) ο οποίος οδηγεί στον ναό Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου (鶴岡八幡宮). Εκτός από τον Μεγάλο Βούδα, πιο Καμακούρα από αυτό δε γίνεται. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1958) There are many ways...

...to advertise a chocolaterie. A life-size gorilla is one of them.

Is it me or does the name make things even more surreal?

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1958) Υπάρχουν πολλοί τρόποι...

...να διαφημίσεις μια σοκολατερία. Ένας γορίλας σε φυσικό μέγεθος είναι ένας από αυτούς.

Είναι η ιδέα μου ή  η ονομασία κάνει τα πράγματα ακόμα πιο σουρεάλ; 

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1957) Yes, Japanese politeness...

...extends to the police; as it should! How did that old police motto go? "To protect and to serve", wasn't it?

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1957) Ναι, η ιαπωνική ευγένεια...

...επεκτείνεται και στην αστυνομία. Όπως θα έπρεπε άλλωστε. Πώς πήγαινε εκείνο το παλιό αμερικανικό αστυνομικό σλόγκαν; "Προστατεύουμε και υπηρετούμε" δεν ήταν; 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1956) Like we said: land of contradictions

So you need to be prepared for everything. Like this window of a jeans' shop in a big Ginza shopping center.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1956) Είπαμε: χώρα των αντιφάσεων

Οπότε καλό είναι να είναι κανείς προετοιμασμένος για τα πάντα. Όπως αυτή  εδώ η βιτρίνα καταστήματος που πουλάει τζιν σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο στην Γκίνζα,

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1955) And because Halloween is near...

...if you don't know how to celebrate it, here's an idea. An original idea.  

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1955) Και επειδή πλησιάζει και το Χαλοουΐν...

...αν δεν ξέρεις πώς να το γιορτάσεις, να μια ιδέα. Μια πρωτότυπη ιδέα. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1954) When you are a fan...

...like here, of the Yokohama Baystars, that is Yokohama's baseball team, you are a fan up to the details (nails, earrings etc.) And yes, I know that this is how sports fans are everywhere -I'm just confirming that this is how they are in Japan too. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1954) Όταν είσαι οπαδός...

...όπως εδώ, των Yokohama Baystars, δηλαδή της ομάδας μπέιζμπολ της Γιοκοχάμα, είσαι φαν μέχρι και στις λεπτομέρειες (νύχια, σκουλαρίκια κ.λπ.) Και ναι, το ξέρω ότι κάπως έτσι κάνουν οι οπαδοί των αθλητικών ομάδων παντού -απλώς επιβεβαιώνω ότι το κάνουν και στην Ιαπωνία. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1953) Yurakucho hotel

One of those architectural cases that scream "Tokyo". Or at least that everyone believes they scream "Tokyo". 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1953) Ξενοδοχείο στο Γιουρακουτσό

Από εκείνες τις αχιτεκτονικές περιπτώσεις που φωνάζουν "Τόκιο". Ή τουλάχιστον που όλοι πιστεύουν ότι φωνάζουν "Τόκιο". 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1952) A mouthful of Germany in Japan

It all started with the German confectioner Karl Juchheim (1886–1945) who in the early 20th century moved to the German protectorate Jiazhou in China. After World War 1, Jucheim found himself a prisoner of war in Hiroshima and then in Yokohama and there he opened another pastry shop making and selling the German round layered cake called "baumkuchen". The cake became very popular in Japan first thanks to Jucheim and his company which even today makes its most famous version and then to his imitators, especially after the war when demand for sweets was very high. The box I'm opening in this post has two flavors, the classic "white" and chocolate. Personally I prefer the version of another, all-Japanese and quite younger company, Jiichiro (治一郎) but there's no doubt that Jucheim is the standard that all baumkuchen in Japan are judged upon, For the record, the cake has the same name in Japan: バウムクーヘン (i.e. ba-u-mu-ku-u-he-n).

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1952) Μια μπουκιά Γερμανίας στην Ιαπωνία

Όλα άρχισαν από τον γερμανό ζαχαροπλάστη Καρλ Γιουχάιμ (1886-1945) που στις αρχές του 20ου αιώνα μετανάστευσε στο γερμανικο προτεκτοράτο Τζιαοτζό στην Κίνα. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γιουχάιμ βρέθηκε αιχμάλωτος πολέμου στην Χιροσίμα και μετά στη Γιοκοχάμα και εκεί ξεκίνησε ένα ακόμα ζαχαροπλαστείο φτιάχνοντας το γερμανικό στρογγυλό κέικ σε στρώσεις "μπάουμ-κούχεν" (baumkuchen). Το κέικ έγινε δημοφιλές στην Ιαπωνία, αρχικά χάρη στον Γιουχάιμ και την εταιρεία του που ακόμα και σήμερα φτιάχνει την πιο γνωστή εκδοχή του και εν συνεχεία από τους μιμητές του ειδικά μετά τον πόλεμο, όταν η ζήτηση για γλυκά ήταν πολύ μεγάλη. Το πακέτο που ανοίγω στο ποστ αυτό έχει δύο γεύσεις, το κλασικό "λευκό" μπάουμ-κούχεν και σοκολάτα. Προσωπικά μου αρέσει περισσότερο η εκδοχή μιας άλλης, αμιγώς ιαπωνικής και αρκετά νεότερης εταιρείας, της Τζιιτσίρο (治一郎) όμως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Γιουχάιμ είναι το μέτρο με το οποίο κρίνονται όλα τα μπάουμ-κούχεν της Ιαπωνίας. Για την ιστορία, το κέικ έχει το ίδιο όνομα και στα ιαπωνικά: バウムクーヘン (δηλ. μπα-ου-μου-κου-ου-χεν.)  

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1951) It isn't the most imaginative sales pitch...

...put I'm pretty sure the statement is absolutely exact. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1951) Δεν είναι και η πιο ευφάνταστη πώληση...

...όμως κατά πάσα πιθανότητα η διατύπωση είναι απολύτως ακριβής.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1950) And speaking of bikes...

...here's two in a nice corner that if it didn't have the word "Tokyo" on the window glass, could have very well been on the other side of the Pacific and not in Kanda, the heart of Edo and a short walk from the Emperor of Japan's palace. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1950) Και μιλώντας για μηχανές...

...να δύο σε μια ωραία γωνία που αν δεν είχε τη λέξη "Τόκιο" στη βιτρίνα θα μπορούσε μια χαρά να είναι στην άλλη πλευρά του Ειρηνικού και όχι στην Κάντα, την καρδιά του Έντο και δυο βήματα από τα ανάκτορα του αυτοκράτορα της Ιαπωνίας. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1949) Once upon a time we believed...

...motorcycles in Japan are like this. Apparently some are indeed. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1949) Κάποτε πιστεύαμε...

...ότι οι μοτοσικλέτες στην Ιαπωνία είναι κάπως έτσι. Φαίνεται ότι μερικές πράγματι είναι.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).