Αν κοιτάξει κανείς επάνω, στα κτίρια των πίσω δρόμων της Γκίνζα θα δει δεκάδες τέτοιες ταμπέλες με ένα όνομα, συνήθως γυναικείο στα ιαπωνικά και με λατινικό αλφάβητο. Πρόκειται για τα χόστες κλαμπ (ホストクラブ) που αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά της νυχτερινής ζωής της περιοχής και των οποίων οι εργαζόμενες θεωρούνται από πολλούς η μεταπολεμική εξέλιξη των γκέισα -αν εξαιρέσουμε το καλλιτεχνικό μέρος (και αυτό είναι πολύ μεγάλο "αν"), ίσως η περιγραφή αυτή να έχει κάποια βάση. Όπως και οι γκέισα, οι εργαζόμενες στα μπαρ αυτά (γιατί στην πραγματικότητα μπαρ είναι, όχι "κλαμπ") δεν πληρώνονται για σεξ αλλά για φλερτ και παρέα ενώ είναι κοινό μυστικό ότι πολλές από τις συμφωνίες και τις επαγγελματικές γνωριμίες της ιαπωνικής οικονομικής και επιχειρηματικής ζωής έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται εδώ. Και ναι, συχνά είναι αποκλειστικά και δέχονται νέους πελάτες μόνο με σύσταση και ναι, συνήθως είναι πολύ μικρά, εξ ου και ο μεγάλος αριθμός σε κάθε κτίριο.
(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
2 comments:
αληθευει οτι μπορουν να κλειστουν ραντεβου μεταξυ των κοπελιων και των πελατων εκτος των κτιριων αυτων,ακομα και για σεξ;
Υποθέτω. Όμως από τη στιγμή που αυτό γίνεται εκτός μαγαζιού δε διαφέρει και πολύ από το να κλείσει κανείς ραντεβού με τη γραμματέα του οδοντιάτρου του, έτσι δεν είναι;
Post a Comment