Πριν από μερικά χρόνια, είχα γράψει κάτι στο Greecejapan για τα αγαπημένα μου ιαπωνικά κεραμικά, τα Ράκου-γιάκι (楽焼) -είναι τα μόνα κεραμικά που μου αρέσουν αρκετά ώστε να χρησιμοποιώ ένα καθημερινά για το τσάι μου. Είναι αυτό:
Αυτές τις μέρες στο Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης υπάρχει μια σχετική έκθεση με κομμάτια από τη συλλογή της οικογένειας αυτής που εξελίσσει την τέχνη της επί 15 γενιές, από τον 16ο αιώνα. Η μόνη φωτογραφία που κατάφερα να τραβήξω (κλεφτά βεβαίως!) είναι αυτή από μια αίθουσα που έδειχνε έναν συνδυασμό της αισθητικής Ράκου αλλά σε πιο σύγχρονα κομμάτια -είναι ειρωνικό ότι ήταν αυτά που μου άρεσαν λιγότερο.
Στην είσοδο της έκθεσης υπήρχε ένα πιο κλασικό κομμάτι φτιαγμένο από αλουμίνιο για τις ανάγκες του τηλεοπτικού δικτύου NHK -ήταν το μόνο που μπορούσες να πιάσεις για να παρατηρήσεις από κοντά.
Όπως πάντα, αγόρασα ένα τενουγκούι -στη φωτογραφία, μέσα στο φακελάκι του, μαζί με το φυλλάδιο της έκθεσης όταν έγινε για πρώτη φορά στο μουσείο Ράκου στο Κιότο -ναι, τα αγγλικά είναι, όπως συνήθως, σκέτη ποίηση.
Το τενουγκούι ξεδιπλωμένο σε όλο του το μεγαλείο. Οι κούπες για το τσάι για τις οποίες είναι διάσημα τα Ράκου είναι επάνω και κάτω, στο μπλε πλαίσιο ενώ στο κέντρο είναι καυστήρες θυμιάματος σε σχήμα λιοναριού -η δυναστεία φτιάχνει τέτοια επίσης από την εποχή του ιδρυτή της.
Οδηγός για τα κομμάτια που περιλαμβάνει το τενουγκούι, λιοντάρια και μη.
(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).
0 comments:
Post a Comment