Nihon Arekore: January 2017

Tuesday, January 31, 2017

(1252) ポテトチップスは永遠なり

今回のお味は牛ステーキの赤ワインソース

とTボーンステーキ(赤ワイン無)

（大きいサイズの写真はカラー、白黒ともＦｌｉｃｋｒ内の「日本あれこれ」で見られます。）

(1252) Yes, potato chips never end

The flavors this time are steak and red wine...

...and t-bone steak (without red wine).

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1252) Ναι, τα πατατάκια δε σταματούν ποτέ

Αυτή τη φορά με γεύση φιλέτου με κόκκινο κρασί...

...και τ-μπον στέικ (χωρίς κόκκινο κρασί).

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1251) 柿

もうその季節じゃないけれど、去年の秋、とても印象深い柿を見た。一本の木にこんなにたくさんなっているのを見たのは初めてだった。

（大きいサイズの写真はカラー、白黒ともＦｌｉｃｋｒ内の「日本あれこれ」で見られます。）

Monday, January 30, 2017

(1251) Persimmons

Or "kaki" (柿). It's not their season but when I saw them last fall I was impressed: it was the first time I saw so many on one tree.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1251) Λωτοί

Ή "persimmon" ή "κάκι" (柿). Δεν είναι η εποχή τους όμως όταν τα είχα δει το φθινόπωρο, με είχε εντυπωσιάσει: ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τόσα πολλά σε ένα δέντρο.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

Friday, January 27, 2017

(1250) 何かが起きる川崎駅と

サクソホン。最初はこちらだった。そして今回はこちら。ルックスもバッチリ、ノリノリ!!

（大きいサイズの写真はカラー、白黒ともＦｌｉｃｋｒ内の「日本あれこれ」で見られます。）

(1250) There's something's going on with Kawasaki station...

...and saxophones. First there was this and now this! Killer swing -and looks to match!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1250) Κάτι συμβαίνει με τον σταθμό του Καουασάκι...

...και με τα σαξόφωνα. Πρώτα αυτό και τώρα αυτό! Σουΐνγκ του θανάτου με ασορτί λουκ!

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

Thursday, January 26, 2017

(1249) 巨人

1960年代、多くの人にとってはいや戦後通じて最も有名な横綱、幕内32回優勝は50年かけて白鳳が並ぶまでは歴代最高記録で、日本中のお茶の間に相撲を持ち込んだ人である。彼の名は大鵬である。またの名をイヴァン・ボリシコという。日本人は忘れがちだが、彼にはウクライナの血が流れている。

写真は深川江戸資料館で大鵬を記念した展示である。右下の写真、左端のものは彼の「髷」である。相撲取りは引退すると、現役時代結ってきた「髷－大銀杏」を切る断髪式を行う。

2013年1月逝去。

（大きいサイズの写真はカラー、白黒ともＦｌｉｃｋｒ内の「日本あれこれ」で見られます。）

He was the most famous yokozuna (sumo champion) of the 1960s (and for many, of all postwar period), won 32 tournaments, a record that took almost 50 years to be equaled (by Hakuho) and brought sumo to every home in Japan. His name was Taiho/大鵬 (or Ivan Boryshko: the Japanese often forget he was half-Ukranian) and the pictures are from an exhibition to his honor in Fukagawa's Edo Museum. In the picture right below, the first item on the left is his topknot: when sumo wrestlers retire, the samurai-style topknots they have during their professional sumo careers are cut in a ceremonial way. Taiho died on January 19, 2013.

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1249) Γίγαντας

Υπήρξε ο πιο διάσημος γιοκοζούνα (πρωταθλητής σούμο) της δεκαετίας του 1960 (και για πολλούς όλης της μεταπολεμικής περιόδου), κέρδισε 32 τουρνουά, ρεκόρ που δεν καταρρίφθηκε παρά σχεδόν 50 χρόνια αργότερα (από τον Χακουχό) και έφερε το σούμο σε κάθε σπίτι. Λεγόταν Τάιχο/大鵬 (ή Ιβάν Μπορίσκο: οι Ιάπωνες συνήθως ξεχνούν ότι ήταν μισός ουκρανός) και οι φωτογραφίες είναι από μια έκθεση προς τιμήν του στο μουσείο Έντο της Φουκαγκάουα. Στη φωτογραφία αμέσως από κάτω, το πρώτο αντικείμενο αριστερά είναι ο κότσος του: όταν οι παλαιστές του σούμο αποσύρονται, τους κόβεται τελετουργικά ο κότσος σε στιλ σαμουράι που έχουν όσον καιρό παλεύουν στο επαγγελματικό σούμο. Ο Τάιχο πέθανε στις 19 Ιανουαρίου του 2013.

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

Wednesday, January 25, 2017

(1248) 歴史上の安酒

およそ70年の歴史を誇り、第2次世界大戦以降、サントリーの中心商品だったもの、それはトリスだ。日本のウィスキーの中でも一番安くって一番強い。(味の点でね)　現在はもっと良質の数えきれないウィスキーが飲めるにも関わらず、トリスは広く浸透している。値札の精ではなくて、40歳以上の人々の郷愁を駆り立てるからだろう。写真は　70周年を記念して昨年売り出されたスペシャルパッケージで、スペシャルグラスがついていた。

小さなマスコットを気を付けてみてほしい。トリスの出現には遅れた1958年に生まれたアンクル・トリスである。戦後日本の広告界を象徴する顔の一つとして今も存在している。

ご興味がある方のために、はい、私はトリスを飲みます。はい、私はトリスが大好きです。

（大きいサイズの写真はカラー、白黒ともＦｌｉｃｋｒ内の「日本あれこれ」で見られます。）

(1248) Paint thinner with history

It's been around for 70 years and it was the pillar of the Suntory brewery from WWII onward: it's Torys. the cheapest and one of the hardest (in terms of taste) Japanese whiskies. Although nowadays countless better whiskies are available, Torys circulates widely, less because of its pricetag and more because of the nostalgia it causes to most people over 40. In the picture, a special packaging that came out last year for its 70th birthday and included a special glass; please note the mascot, "Uncle Torys" (アンクルトリス) who came later, in 1958 but remains one of the most emblematic faces of post-war Japanese advertising. And for anyone interested, yes, I do drink Torys and yes, I do like it.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr)

(1248) Πετρέλαιο με ιστορία

Υπάρχει 70 χρόνια και υπήρξε ο πυλώνας της ποτοποιίας Suntory από τον πόλεμο και μετά: πρόκειται για το Torys, το πιο φτηνό και ένα από τα πιο δύσκολα (από άποψη γεύσης) ιαπωνικά ουίσκι. Παρότι πλέον μπορεί κανείς να βρει αμέτρητα πολύ καλύτερα ουίσκι, το Torys εξακολουθεί να κυκλοφορεί ευρύτατα λιγότερο λόγω της τιμής του και περισσότερο λόγω της νοσταλγίας που προκαλεί στους περισσότερους άνω των 40. Στη φωτογραφία μια ειδική συσκευασία που κυκλοφόρησε πέρσι για τα 70α του γενέθλια, με δώρο ένα ειδικό ποτήρι· προσοχή στη μασκότ, τον "Μπάρμπα-Τόρις" ("Ανκλ Τόρις/アンクルトリス) ο οποίος ήρθε αργότερα, το 1958 αλλά παραμένει μια απο τις πιο εμβληματικές μορφές της μεταπολεμικής ιαπωνικής διαφήμισης. Και για όποιον ενδιαφέρεται, ναι, πίνω Torys και ναι, μου αρέσει.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).