(1986) The English call it fish and chips

The Japanese (could) call it "fish and walnuts".

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1986) Οι Άγγλοι το λένε φις εντ τσιπς

Οι Ιάπωνες (θα μπορούσαν να) το λένε "ψάρια με καρύδι".

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1985) Strange alliances

Ishikawa Sayuri (石川さゆり), singer of the "traditional pop" enka (演歌) style, accompanied by Yuki, the guitarist of the hard rock band D_Drive. The picture isn't very good but I couldn't not post it!

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1985) Περίεργες συμμαχίες

Η τραγουδίστρια του "παραδοσιακού ποπ" στιλ ένκα (演歌) Ισικάουα Σαγιούρι (石川さゆり) συνοδεύεται από τη Γιούκι, την κιθαρίστρια του γκρουπ χαρντ ροκ D_Drive. Η φωτογραφία δεν είναι πολύ καλή αλλά δεν μπορούσα να μην την βάλω!

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1984) When cheese isn't in your culture...

...you have a somewhat foggy understanding of what gouda is and which food group it belongs to. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1984) Όταν το τυρί δεν είναι στην κουλτούρα σου...

...έχεις μια κάπως συγκεχυμένη αντίληψη σχετικά με το τι είναι η γκούντα και σε ποια οµάδα τροφίµων ανήκει.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1983) It's getting cold...

...so it's time for some winter clothes and accessories -of sorts. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1983) Έπιασε κρύο...

...οπότε άρχισαν να εμφανίζονται και τα χειμωνιάτικα ρούχα και αξεσουάρ -περίπου.

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1982) A matter of habit

When you have grown in this environment, you don't pay much attention to the fact that there's a huge robot behind your back.  

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1982) Θέμα συνήθειας

Όταν έχεις μεγαλώσει στο περιβάλλον αυτό, δε δίνεις σημασία στο ότι έχεις ένα τεράστιο ρομπότ πίσω από την πλάτη σου. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1981) As in "The Waltons"

Usually the graves have a family name followed by "ke" (家) which means "house" both in the sense of the building and in the sense of family -in Japan, the dead are cremated so as a rule, graves contain the ashes of several family members. Still, the particular English rendering was probably not very appropriate. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1981) Όπως λέμε "Οι Γουόλτον"

Συνήθως οι τάφοι γράφουν ένα επώνυμο, ακολουθούμενο από το "κε" (家) που σημαίνει "σπίτι" αλλά και "οίκος" και κατ' επέκταση "οικογένεια" -στην Ιαπωνία οι νεκροί καίγονται οπότε κατά κανόνα, οι τάφοι περιέχουν την τέφρα αρκετών μελών της οικογένειας. Παρόλα αυτά η συγκεκριμένη αγγλική απόδοση ίσως δεν ήταν και η πλέον δόκιμη. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1980) Dramas, runners and old judoka

For a second time since 1963, when the NHK network started the annual, Sunday, historical series "taiga drama"(大河ドラマ), the theme for this year has to do with (relatively) recent events: it's about the 1964 Tokyo Olympics but also about the marathon runner Shizo Kanaguri (金栗四三, 1891-1983) who participated in the 1912 games and about the birth of the Olympic Movement in Japan. Hence, one of its main characters was Jigoro Kano (嘉納治五郎,1860-1938), founder of judo and first president of the Japanese Olympic Committee. Since a part of the plot, especially in the series' first phase takes place in Asakusa and since the first incarnation of Kano's school, the Kodokan (講道館), was near Ueno, Taito Ward in which both these neighborhoods are, had for several months a statue of Kano in its town hall. 

And here's a close up. 

And its central library featured him, judo and the Olympic Movement. And of course the centerpiece is the poster of the series which, incidentally is called "Idaten"(いだてん) meaning "great runner" or "fast runner" -which explains the graphic of its title.  

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1980) Δράματα, δρομείς και γέροι τζουντόκα

Για δεύτερη φορά από το 1963 που το δίκτυο NHK ξεκίνησε τις ετήσιες, κυριακάτικες, ιστορικές σειρές "τάιγκα ντράμα" (大河ドラマ), το θέμα της φετινής σειράς αναφέρεται σε (σχετικά) σύγχρονα γεγονότα. Πρόκειται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 στο Τόκιο αλλά και για τον μαραθωνοδρόμο Σίζο Καναγκούρι (金栗四三, 1891-1983) που συμμετείχε στους αγώνες του 1912 και για το ξεκίνημα του Ολυμπιακού Κινήματος στην Ιαπωνία. Εξ ου και ένας από τους πρωταγωνιστές ήταν ο Τζίγκορο Κάνο (嘉納治五郎,1860-1938) ιδρυτής του τζούντο και πρώτος πρόεδρος της Ιαπωνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Καθώς ένα μέρος της πλοκής, ειδικά στην πρώτη φάση της σειράς, διαδραματίζεται στην Ασακούσα, και καθώς η πρώτη ενσάρκωση της σχολής του Κάνο, του Κόντοκαν (講道館), βρισκόταν κοντά στο Ουένο, ο δήμος του Τάιτο στον οποίο ανήκουν και οι δύο αυτές γειτονιές, φιλοξενούσε για αρκετούς μήνες ένα άγαλμά του  στο δημαρχείο.

Εδώ και από κοντά.

Και η κεντρική βιβλιοθήκη του είχε αφιέρωμα στον ίδιο, στο τζούντο και στο Ολυμπιακό Κίνημα. Και βεβαιως στο κέντρο ήταν η αφίσα της σειράς η οποία παρεμπιπτόντως λέγεται "Ίντατεν" (いだてん) που σημαίνει "μεγάλος δρομέας" ή "γρήγορος δρομέας" -το οποίο εξηγεί και το γραφικό του τίτλου της. 

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1979) Halloween leftover: tea

To be exact, crème brûlée-flavored tea. I should had tried it! 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1979) Απομεινάρι από το Χαλοουΐν: τσάι

Για την ακρίβεια, τσάι με γεύση κρεμ μπρουλέ. Έπρεπε να το είχα δοκιμάσει!

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1978) One more Shinto shrine...

...crammed in an apartment building. It's called Matsushima Jinja (松島神社), it's in Nihonbashi Ningyocho and is said it's been there since 1321. I guess the scenery then must have been different.

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1978) Ένας ακόμα σιντοϊστικός ναός...

...στριμωγμένος σε μια πολυκατοικία. Λέγεται Ματσουσίμα Τζίντζα (松島神社), βρίσκεται στο Νινγκιοτσό του Νιχονμπάσι και λέγεται ότι βρισκεται εκεί από το 1321. Μάλλον το σκηνικό τότε θα ήταν κάπως διαφορετικό. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1977) Edible ninja

Beef and pork jerky in a ninja packaging. And if this wasn't enough to convince you that this is happening in Japan, the ninja are cute. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1977) Φαγώσιμοι νίντζα

Αποξηραμένο μοσχάρι και χοιρινό σε συσκευασία νίντζα. Και σαν αυτό να μην έφτανε για να πεισθεί κανείς ότι πρόκειται για κάτι που υπάρχει στην Ιαπωνία, οι νίντζα είναι χαριτωμένοι. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1976) The future, back then

At the edge of Ginza, near the Hama-Rikyu gardens (浜離宮恩賜庭園) you can still share the dream of architect Kurokawa Kisho (黒川紀章, 1934–2007) for the future of his art. It's called Nakagin Capsule Tower (中銀カプセルタワー), it was built in 1972 and it consists of 140 8.2 x 13.1 ft mini-appartments, each with one 4 ft-diameter round window; every apartment can be detached without disturbing the structure of the 13-floor building. Although it's considered a characteristic sample of the movement called "Metabolism" (in Japanese "sinchin-taisha" or "新陳代謝"), there's been an ongoing discussion for its demolition since its condition is not at all god and its residents, most of whom are also owners of the apartments would prefer something newer. And probably bigger.   

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1976) Το μέλλον, τότε

Στην άκρη της Γκίνζα, κοντά στον κήπο Χάμα-Ρίκιου (浜離宮恩賜庭園), μπορεί κανείς ακόμα να μοιραστεί το όνειρο του αρχιτέκτονα Κουροκάουα Κίσο (黒川紀章, 1934–2007) για το μελλον της τέχνης του. Λέγεται Νάκαγκιν Κάπσουλ Τάουερ (中銀カプセルタワー), χτίστηκε το 1972 και αποτελείται από 140 μίνι-διαμερίσματα διαστάσεων 2,5 Χ 4 μέτρων με ένα στρογγλό παράθυρο διαμέτρου 130 εκατοστών -κάθε διαμέρισμα μπορεί να αποσπαστεί χωρίς να χαλάσει η δομή του κτιρίου που συνολικά έχει 13 ορόφους. Παρότι θεωρείται χαρακτηριστικό δείγμα του ρεύματος που ονομαζόταν "Μεταβολισμός" (στα ιαπωνικά "σιντσίν-τάισα" ή "新陳代謝"), υπάρχει μια διαρκής συζήτηση να κατεδαφιστεί καθώς η κατάστασή του δεν είναι καθόλου καλή και οι ένοικοί του, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι και ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων θα προτιμούσαν κάτι πιο καινούριο. Και πιθανότατα μεγαλύτερο. 

  

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1975) For a restaurant specializing...

...in gyoza (餃子), the Chinese pan fried dumplings with minced meat and vegetables that can be found everywhere (and I mean EVERYWHERE!) in Japan, Ichogoro (いち五郎) in Kanda has a rather spectacular appearance -the clock with the hours according to the old system with zodiac signs instead of numbers is actually rather unusual and that's what caught my eye. I guess some day I must check and see if their gyoza are indeed good. (For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1975) Για εστιατόριο που ειδικεύεται...

...στα γκιόζα (餃子), τα τηγανιτά κινεζικά πιτάκια με κιμά και λαχανικά που μπορεί να βρει κανείς παντού (αλλά ΠΑΝΤΟΥ!) στην Ιαπωνία, το Ιτσιγκόρο (いち五郎) στην Κάντα έχει μάλλον εντυπωσιακή εμφάνιση -το ρολόι με τις ώρες βάσει του παλιού συστήματος όπου τα ζώδια είναι στη θέση των αριθμών, είναι μάλιστα και αρκετά ασυνήθιστο και είναι αυτό που μου τράβηξε την προσοχή. Μάλλον κάποια στιγμή πρέπει να δοκιμάσω αν τα γκιόζα του είναι πράγματι καλά. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1974) When you are Hermès...

...of course your flagship store in Tokyo is in Ginza and of course it looks like this. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1974) Όταν είσαι η Hermès...

...φυσικά το κύριο μαγαζί σου στο Τόκιο είναι στην Γκίνζα και φυσικά είναι κάπως έτσι. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1973) Aerodynamic design...

...that goes to waste because there are no aerodynamic little children. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1973) Αεροδυναμικός σχεδιασμός...

...που μάλλον πάει χαμένος γιατί δεν υπάρχουν αεροδυναμικά παιδάκια. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).

(1972) Soba in Kanda

Among the things I really like in Tokyo: crammed among modern tall buildings are often small restaurants like this here Tengame (天亀) in Kanda that usually serve soba noodles.

These restaurants are "tachigui" (立ち食い), that is, they don't have seats: you eat standing and leave as soon as you finish. 

The staff is usually one or two people...

...and the soba are usually very good! In Edo, Tokyo's ancestor, soba used to be sold by street vendors carrying their whole restaurant on a pole so tachigui soba is almost as close as you can get to actual Edo food today.

(For a bigger version of these pictures both in color and black and white, check my "Japan Arekore" set on Flickr).

(1972) Σόμπα στην Κάντα

Από τα πράγματα που μου αρέσουν πολύ στο Τόκιο: στριμωγμένα ανάμεσα σε σύγχρονα ψηλά κτίρια, βρίσκονται συχνά μικρά εστιατόρια όπως εδώ το Τενγκάμε (天亀) στην Κάντα που συνήθως σερβίρου μακαρόνια σόμπα.

Τα εστιατόρια αυτά είναι "τάτσι-γκούι" (立ち食い), ήτοι δεν έχουν καθίσματα: τρως κυριολεκτικά στο πόδι και φεύγεις μόλις τελειώσεις. 

Το προσωπικό είναι το πολύ ένα ή δύο άτομα...

...και τα σόμπα είναι σχεδόν πάντοτε πολύ καλά! Στο Έντο, τον πρόγονο του Τόκιο, τα σόμπα πουλιούνταν στον δρόμο από πωλητές που κουβάλαγαν όλο τους το μαγαζί σε ένα κοντάρι οπότε τα τα τάτσι-γκούι σόμπα είναι σχεδόν ό,τι πιο κοντινό στο φαγητό του Έντο μπορεί να δοκιμάσει κανείς σήμερα.  

(Για τις ίδιες φωτογραφίες σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore» στο Flickr).