Είναι μια ευκαιρία για γιορτή (η οποία μάλιστα έχει μια πολύ ειδική ταυτότητα/σημειολογία και άρα προσφέρεται για τη δημιουργία θεματικών προϊόντων και τρόπων εορτασμού με αποτέλεσμα να έχει μεταμορφωθεί σε κάτι που απέχει αρκετά από αυτή που ισχύει στη χώρα από την οποία προέρχεται, δηλαδή τις ΗΠΑ) και ειδικά σε μια περίοδο που δεν έχει τίποτα άλλο: τα ματσούρι έχουν περάσει, τα Χριστούγεννά δεν έχουν έρθει ακόμα οπότε το Χαλοουΐν είναι ένα καλό πέρασμα από τα μεν στα δε -χρειάζεται άλλη εξήγηση;
Προσωπικά απορώ που το Χαλοουΐν δεν είχε πιάσει νωρίτερα, ας πούμε μαζί με τα Χριστούγεννα τα οποία επίσης είναι πολύ μεγάλη υπόθεση, επίσης χωρίς να υπάρχει παραδοσιακό/πολιτισμικό υπόβαθρο (και τα οποία επίσης γιορτάζονται εδώ διαφορετικά από ό,τι στη Δύση). Από την άλλη, ένα πολύ μεγάλο μέρος των "παραδόσεων" της Ιαπωνίας είναι κατασκευασμένο, συνήθως στην περίοδο Μέιτζι οπότε αυτό που συμβαίνει με το Χαλοουΐν δεν είναι και τόσο παράξενο: σε 100 χρόνια από σήμερα, το Χαλοουΐν θα είναι εξίσου ιαπωνικό πράγμα με τα ματσούρι (πολλά από τα οποία ούτως ή άλλως σχηματοποιήθηκαν την περίοδο Μέιτζι) ή με το μπέιζμπολ (επίσης).
Αν σας ενδιαφέρει πάντως, είχα γράψει δύο σχετικά κείμενα στο Greecejapan -μπορείτε να τα βρείτε εδώ και εδώ.
2 comments:
υπαρχει καποια εξηγηση με αυτην την ''τρελα'' του χαλοουΐν στην ιαπωνια;
ευχαριστω!!!
Είναι μια ευκαιρία για γιορτή (η οποία μάλιστα έχει μια πολύ ειδική ταυτότητα/σημειολογία και άρα προσφέρεται για τη δημιουργία θεματικών προϊόντων και τρόπων εορτασμού με αποτέλεσμα να έχει μεταμορφωθεί σε κάτι που απέχει αρκετά από αυτή που ισχύει στη χώρα από την οποία προέρχεται, δηλαδή τις ΗΠΑ) και ειδικά σε μια περίοδο που δεν έχει τίποτα άλλο: τα ματσούρι έχουν περάσει, τα Χριστούγεννά δεν έχουν έρθει ακόμα οπότε το Χαλοουΐν είναι ένα καλό πέρασμα από τα μεν στα δε -χρειάζεται άλλη εξήγηση;
Προσωπικά απορώ που το Χαλοουΐν δεν είχε πιάσει νωρίτερα, ας πούμε μαζί με τα Χριστούγεννα τα οποία επίσης είναι πολύ μεγάλη υπόθεση, επίσης χωρίς να υπάρχει παραδοσιακό/πολιτισμικό υπόβαθρο (και τα οποία επίσης γιορτάζονται εδώ διαφορετικά από ό,τι στη Δύση). Από την άλλη, ένα πολύ μεγάλο μέρος των "παραδόσεων" της Ιαπωνίας είναι κατασκευασμένο, συνήθως στην περίοδο Μέιτζι οπότε αυτό που συμβαίνει με το Χαλοουΐν δεν είναι και τόσο παράξενο: σε 100 χρόνια από σήμερα, το Χαλοουΐν θα είναι εξίσου ιαπωνικό πράγμα με τα ματσούρι (πολλά από τα οποία ούτως ή άλλως σχηματοποιήθηκαν την περίοδο Μέιτζι) ή με το μπέιζμπολ (επίσης).
Αν σας ενδιαφέρει πάντως, είχα γράψει δύο σχετικά κείμενα στο Greecejapan -μπορείτε να τα βρείτε εδώ και εδώ.
Post a Comment