(3535) Woodcarvings part two: tengu

Same street, different shop, different craftsman, different tengu --how could I resist?

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3535) Ξυλόγλυπτα μέρος δεύτερο: τένγκου

 Ίδιος δρόμος, άλλο μαγαζί, άλλος τεχνίτης, άλλα τένγκου --πώς θα μπορούσα να αντισταθώ; 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3534)

 

(3534) As always happens with big temples...

 ...the road leading to Mt. Oyama (and Afuri Jinja) is lined with shops. Here is one specializing in woodcarvings since there is plenty of raw material around. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3534) Όπως συμβαίνει πάντοτε με τους μεγάλους ναούς...

...ο δρόμος που οδηγεί στο βουνό Ογιαμα (και στο Αφούρι Τζίντζα) είναι γεμάτος από μαγαζιά. Εδώ ένα που ειδικεύεται σε ξυλόγλυπτα μια και η πρώτη ύλη υπάρχει άφθονη. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3533) And a last serving of autumn leaves...

...going down Mt. Oyama. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3533) Και μια τελευταία μερίδα φθινοπωρινά φύλλα...

...κατεβαίνοντας από το βουνό Ογιάμα. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3532) Higher

As I was saying the other day reaching the main shrine (honsha/本社) of Afuri Jinja, takes a two-hour climb on Mt. Oyama. This is the entrance to the course --and the last picture of this set since we didn't go. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3532) Ψηλότερα

Όπως έλεγα τις προάλλες για να φτάσει κανείς στον κυρίως ναό ή χόνσα (本社) του Αφούρι Τζίντζα πρέπει να σκαρφαλώσει δύο ώρες στο βουνό Ογιάμα. Εδώ είναι η είσοδος της διαδρομής --και η τελευταία φωτογραφία από αυτό το σετ μια και δεν ανεβήκαμε. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3531) Continuing with statues...

...here is a more unusual one: during the war years, there was a program called gakudo sokai (学童疎開) and was about evacuating big city schools with the children moving to the countryside so they would escape the bombings. The area near Mt. Oyama was one such evacuation site for Kawasaki schools and the monument is commemorates the 40 years from the end of the war and also the end of that program --hence the school children. Next to it, a secondary shrine of the Tenmangu (天満宮) variety, dedicated to Sugawara no Michizane (菅原 道真, 845-903) a Heian Period (794-1185) intellectual worshipped as the god/kami of learning with the name Tenjin (天神). Such shrines can be found all over Japan and they are considered good places to pray for academic success. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3531) Συνεχίζοντας με τα αγάλματα...

 ...εδώ ένα κάπως πιο ασυνήθιστο: τα χρόνια του πολέμου, υπήρχε ένα πρόγραμμα που λεγόταν γκακουντό σοκάι (学童疎開) και αφορούσε την εκκένωση  των σχολείων των μεγάλων πόλεων με τα παιδιά να καταφεύγουν στην επαρχία για να μην κινδυνεύουν από τους βομβαρδισμούς. Η περιοχή κοντά γύρω από το βουνό Ογιάμα ήταν τόπος εκκένωσης για τα σχολεία του Καουασάκι και το μνημείο αυτό είναι αφιερωμένο στα 40 χρόνια από τη λήξη του πολέμου και από τη λήξη του προγράμματος --εξού και τα παιδιά του σχολείου. Δίπλα, ένας δευτερεύων ναός της κατηγορίας Τενμανγκού (天満宮) αφιερωμένος στον Σουγκαουάρα νο Μιτσιζάνε (菅原 道真, 845-903) έναν διανοούμενο της περιόδου Χέιαν (794-1185) που λατρεύεται σαν θεός/κάμι της μάθησης με την ονομασία Τέντζιν (天神). Τέτοιοι ναοί υπάρχουν σε όλη την Ιαπωνία και θεωρούνται καλά μέρη για να προσευχηθείς για ακαδημαϊκές επιτυχίες. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3530) One more statue...

...this time of intellectual and physician Gonda Naosuke (権田直助, 1809-1887) who was also the priest of Afuri Jinja; part of the Kokugaku (国学) movement that promoted distancing from the influence of classical Chinese thought and the effort to create a philosophical system based on Shintoism and old Japanese texts, Gonda was very fitting for the position of the head of a shrine as important as Afuri Jinja was (and still is.)

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3530) Ένα ακόμα άγαλμα...

...αυτή τη φορά του διανοούμενου και γιατρού Γκόντα Ναοσούκε (権田直助, 1809-1887) ο οποίος υπήρξε και ιερέας του Αφούρι Τζίντζα· μέλος του κινήματος Κοκουγάκου (国学) το οποίο υποστήριζε την απομάκρυνση από την επιρροή της κινεζικής κλασικής σκέψης και την προσπάθεια δημιουργίας ενός φιλοσοφικού συστήματος βασισμένου στον σιντοϊσμό και στα παλιά ιαπωνικά κείμενα, ο Γκόντα ταίριαζε για τη θέση του επικεφαλής ενός ναού τόσο σημαντικού όσο ήταν (και παραμένει) το Αφούρι Τζίντζα. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3529) Back to Afuri Jinja on Mt. Oyama...

...and its tengu: other than the deity Takaokami no Kami we mentioned the other day which is also called "kotengu" or "little tengu", apparently there is also some big tengu with a large nose and everything --here on one of the votive tablets called "ema" (絵馬). Being a fan of tengu, I will look into the matter a little more carefully next time. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3529) Πίσω στο Αφούρι Τζίντζα στο βουνό Ογιάμα...

...και στα τένγκου του: εκτός από τη θεότητα Τακαοκάμι νο Κάμι που λέγαμε προχθές και που λέγεται και "κοτένγκου" ή "μικρό τένγκου", υπάρχει απ΄ό,τι φαίνεται και κάποιο μεγάλο τένγκου με μεγάλη μύτη και απ' όλα --εδώ σε μια από τις αναθηματικές πλακέτες που λέγονται "έμα" (絵馬). Ως φαν των τένγκου, την επόμενη φορά θα το ψάξω λίγο περισσότερο το θέμα. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3528) Interlude: winter sunset in Enoshima

Without further comments. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3528) Ιντερλούδιο: χειμερινό ηλιοβασίλεμα στην Ενοσίμα.

 Χωρίς περαιτέρω σχόλια. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3527) Gastronomical interlude: sumo

v

Sumo wrestlers can't advertise many things but one of those that they can is, for obvious reasons, food. Here, ozeki Kotozakura (琴櫻) and yokozuna  Oonosato (大の里) advertising respectively chanko (the soup wrestlers eat every day) and curry. At a Kanagawa post office. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3527) Γαστρονομικό ιντερλούδιο: σούμο

Οι παλαιστές του σούμο δεν μπορούν να διαφημίσουν πολλά πράγματα όμως ένα από αυτά που μπορούν είναι, για προφανείς λόγους, το φαγητό. Εδώ ο οζέκι Κοτοζακούρα (琴櫻) και ο γιοκοζούνα Οονοσάτο (大の里)  διαφημίζουν αντίστοιχα τσάνκο (τη σούπα που τρώνε καθημερινά οι παλαιστές) και κάρι. Σε ένα ταχυδρομείο στην Καναγκάκουα. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3526) Also in the basement...

...or at least the semi-basement of Afuri Jinja, a spring dedicated to the deity Takaokami no Kami (高龗神) which is dragon-shaped, is related to rain and is also called little tengu (kotengu/小天狗). The water is called "Oyama Meisui" (大山名水) i.e. "famous water of Oyama" --because it is holy and because it has a soft taste. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3526) Επίσης στο υπόγειο...

...ή  για την ακρίβεια, στο ημιυπόγειο, του Αφούρι Τζίντζα, μια πηγή αφιερωμένη στη θεότητα Τακαοκάμι νο Κάμι (高龗神) που έχει μορφή δράκου, σχετίζεται με τη βροχή και που λέγεται επίσης και μικρό τένγκου (κοτένγκου/小天狗). Το νερό λέγεται "Ογιάμα Μεϊσούι" (大山名水), δηλαδή "διάσημο νερό του Ογιάμα" --επειδή είναι καθαγιασμένο και επειδή έχει μαλακιά γεύση. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3525) Osamedachi II

One of the big wooden swords we mentioned yesterday is on exhibition in Afuri Jinja's basement, together with other objects of worship and/or offerings. I didn't see a date but it was probably from the Edo Period. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3525) Οσαμεντάτσι II

Ένα από τα μεγάλα ξύλινα σπαθιά που λέγαμε εχτές βρίσκεται εκτεθειμένο στο υπόγειο του Αφούρι Τζίντζα, παρέα με άλλα αντικείμενα λατρείας και/ή τάματα. Δεν είδα χρονολογία αλλά κατά πάσα πιθανότητα ήταν από την περίοδο Έντο. 

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).

(3524) Osamedachi

納め太刀 i.e. sword-offering --these were big wooden swords that pilgrims brought and dedicated to Afuri Jinja in the Edo Period. The custom is said to have started with Minamoto no Yoritomo (源頼朝) the first Kamakura shogun who dedicated to the shrine his (actual) sword when he defeated the house of Taira (平) in the Genpei War (源平合戦, 1180-1185). Often the pilgrims where the tobi (鳶) or hikeshi (火消し), the scaffold construction workers and firefighters of Edo, hence the look of the statue which, incidentally, is from 2016. 

(For a bigger version of this picture both in color and black and white, check my "Japan Arekore 2" set on Flickr).

(3524) Οσαμεντάτσι

納め太刀 δηλαδή ξίφος-τάμα --πρόκειται για μεγάλα ξύλινα σπαθιά που οι προσκυνητές μετέφεραν και αφιέρωναν στο Αφούρι Τζίντζα, την περίοδο Έντο. Το έθιμο λέγεται ότι ξεκίνησε από τον Μιναμότο νο Γιοριτόμο (源頼朝), τον πρώτο σογκούν της Καμακούρα ο οποίος αφιέρωσε στον ναό το (πραγματικό) ξίφος του όταν νίκησε τον οίκο των Τάιρα (平) στον πόλεμο Γκενπέι (源平合戦, 1180-1185). Συχνά οι προσκυνητές ήταν οι τόμπι (鳶) ή χικέσι (火消し), οι οικοδόμοι και πυροσβέστες του Έντο, εξού και το λουκ του αγάλματος το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι του 2016.  

(Για την ίδια φωτογραφία σε μεγαλύτερο μέγεθος και σε μαυρόασπρη εκδοχή, δείτε το σετ «Japan Arekore 2» στο Flickr).